Czwarta ręka Irving John

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie podobała ci się ta scena? - zapytał Patrick.- Wolałabym w tej chwili nie przypominać sobie o śladach po uką-szeniach i innych ranach na twoim ciele - powiedziała pani Clausen.- Aha.Wytrwale czytał jednak Angielskiego pacjenta.Starał się po prostuśledzić powieść uważniej, ale pozbył się wszelkiej ostrożności, kiedy297natknął się na wypowiedz Alm�sy'ego o Katharine: Ale ona była.bar-dziej złakniona odmiany, niż przypuszczałem.W tym ostatnim zdaniu Patrick znalazł symboliczne potwierdzeniewrażenia, jakie zrobiła na nim pani Clausen w roli kochanki - była bo-wiem zdumiewająco nienasycona.Zadzwonił do niej natychmiast, za-pomniawszy, że w Nowym Jorku jest już bardzo pózno, a w Green Baywcześniej zaledwie o godzinę.Ze względu na rozkład dnia małego, Doriszazwyczaj kładła się spać z kurami.Jej głos zabrzmiał nieswojo, gdy odebrała telefon, a Patrick natych-miast uderzył w przepraszający ton.- Przepraszam.Spałaś już.- Nieważne.O co chodzi?- Chciałem przypomnieć ci fragment Angielskiego pacjenta , alemogę to zrobić innym razem.Zadzwoń do mnie rano, tak wcześnie, jaktylko ci przyjdzie ochota.Obudz mnie, proszę! - błagał.- Przeczytaj mi ten fragment.- To coś, co Alm�sy mówi o Katharine.- No, już, czytaj. Ale ona była.bardziej złakniona odmiany, niż przypuszczałem -przeczytał Patrick.Wyrwane z kontekstu zdanie nagłe wydało się Wal-lingfordowi niemal pornograficzne, ufał jednak, że pani Clausen dobrzepamięta kontekst.- Tak, znam ten fragment - przytaknęła bez emocji, jak gdyby wciążw półśnie.- No.- zaczął Wallingford.- Uważasz pewnie, że łaknęłam seksu z tobą bardziej, niż myślałeś.Mam rację? (Powiedziała to takim tonem, jak gdyby chciała zapytać, czyto już wszystko).- Tak - przyznała Patrick, a Doris westchnęła.- Cóż.- zaczęła, ale rozmyśliła się i nie powiedziała tego, co chciała.- Jak dla mnie jest nieco za pózno na telefoniczne pogaduszki - ucięła.W tej sytuacji Wallingfordowi nie pozostawało nic innego, jak jąprzeprosić.Czytał dalej Angielskiego pacjenta i nie tracił nadziei.Pewnego dnia wezwała go do siebie Mary Shanahan - ale, jak szybkozrozumiał, nie po to, aby go poinformować, czy jest lub nie jest w ciąży,298myśli Mary zaprzątało bowiem coś innego.Choć stacji informacyjnej niebardzo spodobał się pomysł Wallingforda, żeby renegocjować jegoumowę o pracę i podpisać nową na trzy lata, nawet w świetle propozycjiporzucenia przez niego prezenterskiego fotela i powrotu do terenowejreporterki, to kierownictwo całodobowego kanału o międzynarodowymzasięgu chciało wiedzieć, czy Wallingford jest skłonny przyjmować oka-zjonalne obsługi reporterskie.- Czy to ma znaczyć, że chcecie, żebym zaczął się powoli wycofywać zpozycji prezentera? - zapytał Patrick.- Gdybyś się zgodził, moglibyśmy renegocjować umowę o pracę -kontynuowała Mary, nie odpowiadając na pytanie.- Oczywiście zacho-wałbyś dotychczasową pensję.Starała się, żeby brak propozycji podwyżki z jej strony zabrzmiał za-chęcająco.- Moim zdaniem, możemy rozmawiać o kontrakcie na dwa lata.Nie powiedziała tego ze zbyt wielkim zaangażowaniem, a umowa nadwa lata była zaledwie o sześć miesięcy dłuższa od aktualnie obowiązu-jącej.Ale z niej cwaniara! - pomyślał Wallingford, powiedział jednak zu-pełnie co innego.- Jeżeli chcecie mnie zdjąć ze stanowiska prezentera, czy nie powi-nienem wziąć udziału w dyskusji na ten te mat? Może zapytacie, w jakimtrybie pragnąłbym ustąpić? Może najlepiej stopniowo.A może nie.Wkażdym razie chciałbym przynajmniej wiedzieć, jakie są wasze długofa-lowe plany.Mary Shanahan uśmiechnęła się tylko.Patrick był zdumiony, jakszybko zadomowiła się w kręgu nowej, nieokreślonej władzy, która nie-dawno przypadła jej w udziale.Z pewnością nie miała uprawnień, bysamodzielnie podejmować tego rodzaju decyzje, i zapewne nie wiedziałajeszcze, jak wiele osób bierze udział w procesach decyzyjnych w stacji,ale oczywiście nie zdradziła się z tym przed Wallingfordem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki