[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ten wstrząsający widok poruszył nas.Na podstawie meldunku Antonowa %7łukow doszedł do wniosku, że niemożliwe jest skierowanie 5Armii Uderzeniowej do bezpośredniego szturmu przez rzekę na Warszawę.Ustalenia poczynione podczas misji rozpoznawczych uwzględniali Rosjanie w szczegółowychplanach operacyjnych i taktycznych, które z kolei testowano i ćwiczono podczas gier wojennych iodpraw, organizowanych na każdym szczeblu od najwyższych ogniw aż do pułku włącznie.Część tychposiedzeń przeciągnęła się na kilka dni; okazały się one szczególnie pomocne w wykrywaniuukrytych mankamentów i udoskonalaniu łączności między poszczególnymi rodzajami wojsk.Ostatnie szczegóły tudzież podstawowe wytyczne wpajali jeszcze dowódcy Frontów podwładnymbezpośrednio przed ofensywą.Dowodzący XI Korpusem Pancernym Gwardii Amazasp ChaczaturowiczBabadżanian został wezwany wraz z pozostałymi dowódcami korpusów pancernych i zmechanizowanychna zorganizowaną przez %7łukowa odprawę:Pragnę podkreślić, że pogłoski o surowości %7łukowa nie były bezpodstawne.Lecz nieprawdąjest, że beształ bez przyczyny i pozwalał sobie na poniżanie podwładnych.Lubił ludziwalecznych i rzeczowych, energicznych i śmiałych [.]Tego jeszcze wówczas Babadżanian nie wiedział, toteż z pewnym przestrachem składał, jako ledwiepułkownik, meldunek %7łukowowi, siedzącemu pośród generałów.%7łukow upewnił się co do stanu goto-wości korpusu, po czym nagle zmienił temat:- Są dwie kategorie dowódców: jedni marzą, by wygodnie umrzeć we własnym łóżku,drudzy wolą śmierć na polu bitwy.Którzy wam bardziej odpowiadają?Rzecz oczywista, opowiedziałem się za tymi drugimi.%7łukow chrząknął i uśmiechnął sięszeroko.- Innej odpowiedzi nie oczekiwałem. Następnie %7łukow przedstawił zadanie oddziałów pancernych:- Związki pancerne powinny rozcinać obronę przeciwnika, szybko przenikać jak najgłębiej najego tyły, by siać tam panikę, powodować dezorganizację.Nie można pozwolić nieprzyjacielowi, byzatrzymywał się na nowych rubieżach i urządzał nowe ogniska obrony.Idzcie naprzód, tylko naprzód.Dla wielu rosyjskich żołnierzy spokój" na przyczółkach był czasem katorżniczej pracy, który spędzilikopiąc pozycje i pomagając w podciąganiu zaopatrzenia i wyposażenia.Wojska były tam stłoczone imimo stosowania kamuflażu i innych form maskirowki Niemcy zadawali im dotkliwe straty: artyleriapokrywała teren metodycznymi nawałami, a samoloty bombardowały i ostrzeliwały z bronipokładowej kulących się Rosjan.Oficerowie polityczni robili co mogli, by podtrzymać w nowym roku morale i motywację żołnierzy.Partyjne spotkania polityczne i artykuły w gazetach były przeważnie nudne, ale komisarze wyszukiwalidoświadczonych frontowców mogących opowiedzieć o wcześniejszych radzieckich zwycięstwach, a naniektórych odcinkach dodali do szkolenia jeszcze jeden punkt: zabierali żołnierzy na miejscahitlerowskich zbrodni.Widoki i wonie obozu zagłady na Majdanku wywarły szczególnie silne wrażeniena żołnierzach l Armii Pancernej Gwardii.Proces urabiania nastrojów w oddziałach kulminował, tam gdzie to było możliwe, w ostrymćwiczebnym strzelaniu.Udziałem 4 Armii Pancernej Leluszenki stało się stymulujące doświadczenietestowania na kadłubach zdobycznych niemieckich wozów możliwości nowych czołgów IS-2 Stalin" i152-milimetrowych dział pancernych M-43.Jeden z oficerów politycznych zauważył, jak zaprawiony wbojach czołgista zaprowadził grupę żołnierzy do Tygrysa".Maszyna była podziurawiona licznymiprzestrzałami, ale człowiek ów wskazał, że pancerz czołowy ma grubość 100 mm i doradził słuchającym,by celowali w boki albo w tył - po co niepotrzebnie szukać guza.W sumie niewiele było w historii wojen przypadków, by wojsko było lepiej przygotowane do swegozadania niż grupy armii Koniewa i %7łukowa w przededniu operacji wiślańsko-odrzańskiej.ROZDZIAA 4Rzesza przed szturmemWyższe kierownictwoAdolf Hitler nie był wielkim człowiekiem, jeśli skłonni jesteśmy łączyć to określenie z rzeczami, zktórych wypływa trwałe dobro.Ale Hitler miał niewątpliwie szczególne atrybuty - pobudził swój naród i rozpalił w nim energię, a także ustanowił osobistą dominację nad ludzmi górującymi nad nim podwzględem intelektualnym, społecznym i moralnym.Z pozoru wszystko mogło wskazywać, że pod koniec stycznia 1945 r.Hitler zapewnił już sobiecałkowitą kontrolę nad niemiecką machiną wojenną.Proces ten rozpoczął się dużo wcześniej, przyczym decydujący był rok 1938, wtedy to bowiem szef sztabu (generał pułkownik Ludwig Beck),zrozpaczony ekspansjonistycznymi zamysłami Hitlera, złożył urząd, a minister wojny (feldmarszałekWerner von Blomberg) i głównodowodzący wojsk lądowych (generał pułkownik Werner von Fritsch)zostali zmuszeni do rezygnacji wskutek szantażu o podłożu seksualnym.Nowy głównodowodzący,niekompetentny feldmarszałek Walter von Brauchitsch, został zdymisjonowany w grudniu 1941 r., kiedyto Hitler postanowił sam objąć bezpośrednią kontrolę nad armiami na wschodzie.Po nieudanymspisku bombowym z 20 lipca 1944 r.oficerowie zdawali sobie sprawę, że jakakolwiek krnąbrność zich strony może być zinterpretowana jako zdrada.W końcu, 19 stycznia 1945 r., Hitler zarządził, żeproponowane ruchy każdej formacji aż do szczebla korpusu i dywizji muszą być przez niego osobiściezatwierdzone, nim będzie je można przeprowadzić.Pośród swych kwalifikacji wojskowych Hitler lubił podkreślać służbę w roli frontowego żołnierzapodczas pierwszej wojny światowej.Jego słynna intuicja" przyniosła Niemcom szeregniekwestionowanych triumfów na arenie międzynarodowej w latach trzydziestych i na polach bitewnych wpoczątkowych fazach drugiej wojny światowej.Miał niezwykłą pamięć do szczegółów, a jego znajomośćtechniki wojskowej zrobiła wrażenie na takim fachowcu jak podpułkownik Hans Ulrich Rudel, herosbombowców nurkujących, którego wezwano do kwatery Hitlera na zachodzie, ulokowanej na Ziegenberg.Fuhrer zaprowadził go do swego prywatnego gabinetu, umeblowanego z dobrym smakiem i utylitarnąprostotą"; podczas rozmowy Hitler wspominał o unowocześnieniu samolotu Ju-87, poruszył też całą gamękwestii związanych z rozwojem nowoczesnych broni.Wszystko to wypowiedziane zostało z tą samązdumiewającą wiedzą"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]