[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.aby osiągnąć te cele?Jakie dokładnie podejmujesz kroki i działania?Gdy zdarzy ci się utknąć w martwym punkcie, co robisz, aby wyzwolić się z tejsytuacji niemożności? Pytania te są pytaniami wywołującymi TOTE, opartymi na modelu TOTE z rozdziału4.Ten rodzaj modelu, który budujesz, jest systemem powtarzalnych, zawierających się wsobie modeli TOTE lub, przedstawiając to prościej, umiejętności w ramach umiejętności;czymś w rodzaju kompletu coraz mniejszych, dopasowanych do siebie pudełek.Dysponując odpowiedziami na ten rodzaj pytań, możesz zacząć budować model tego,co ktoś robi ze swym systemem nerwowym.Aby wiedzieć, jakie zadać kolejne pytanie,uruchamiasz ten model w swoim systemie nerwowym i obserwujesz, co działa, a czego brak.Przypomina to trochę sytuację, gdy ktoś udziela ci wskazówek, jak masz postępować, a tywypróbowujesz je w swej wyobrazni, aby zobaczyć, czy mają sens.Istnieje o wiele więcej umiejętności związanych z modelowaniem, które mogą być tuzamieszczone albo, które znalezć możemy w innych książkach.Na przykład, potrzebujeszumiejętności osiągania mocnej drugiej pozycji percepcyjnej, aby penetrować ścianęświadomości.Co to jest ściana świadomości? Mówiąc w największym skrócie, większośćutalentowanych osób, próbując wyjaśnić albo nauczyć innych tego, co robią, odkrywa, że jestkompletnie nieświadoma wielu ze swych umiejętności.Wygląda to trochę tak, jakbyświadome rusztowanie procesu uczenia się zostało rozebrane po zakończeniu budowy, niezostawiając na budynku żadnego śladu wskazującego, jak był konstruowany.W szerokim zakresie modelowania obok działań nieformalnych istnieją takżewybujałe, najwyższej jakości projekty z zakresu modelowania, zazwyczaj realizowane wświecie biznesu.W przypadku takich przedsięwzięć cały komplet umiejętności modelowaniatrzeba mieć w małym palcu.Typowa sekwencja działań może wyglądać następująco:1.Wstępne rozmowy z organizatorami dla rozpoznania, jaki zestaw kompetencjinajbardziej wart jest modelowania, kto jest wyróżniającym się wykonawcą i jak wieleosób modelować.Zazwyczaj korzysta się z trzech wyróżniających się wykonawców,których dla kontrastu porównuje się z trzema średnimi (jednostki kontrolne), abydodatkowo rozjaśnić decydujące różnice.Ostatecznie uzgodniony zostaje plandziałania.2.Spędzenie przynajmniej kilku dni z każdą odgrywającą rolę modela osobą;obserwowanie ich działań w różnych kontekstach.Nagrywanie ich zachowań iprzeprowadzanie rozmów, w celu odkrycia przekonań, strategii, stanów,metaprogramów itd.Rozmowy z ich kolegami dla zebrania większej liczby opisów.Powtórzenie tego samego z osobami kontrolnymi.Tym osobom często nie mówi się,jaki jest charakter ich udziału w całym projekcie, aby oszczędzić im zakłopotania.3.Wykonanie konkretnej mapy tego, co, jak sądzimy, już mamy i czego jeszcze nambrak.Etap ten często wykonuje się z inną współpracującą przy modelowaniu osobą.Kontrastujące analizy rozjaśniają te różnice, które właśnie decydują o przewadzewykonawców wybitnych nad osobami kontrolnymi.4.Na tym etapie następuje cofnięcie się do poprzednich operacji i potwierdzaniewzorców, które, jak sądzimy, rozpoznaliśmy oraz uzupełnianie braków poprzezkolejne obserwacje i rozmowy.Może się okazać, że potrzebne jest kilkakrotnepowtórzenie tego procesu.5.Napisanie pełnego raportu obejmującego streszczenie oryginalnych działań,metodologię oraz sam opracowany model.Model ten musi uwzględniać poziomy odtożsamości, przekonań i możliwości aż po specyficzne zewnętrzne i wewnętrznezachowania.6.Przygotowanie programu treningowego wraz z jego prowadzącymi, aby umożliwićinnym powielenie tych umiejętności.Stosujemy go, a następnie udoskonalamy,wykorzystując informacje zwrotne.Trenujerny prowadzących, aby przygotować ichdo samodzielnej pracy.Koniec. Punkty od 1 do 5 zazwyczaj zajmują około dwudziestu dni roboczych.Punkt 6wymagać może jeszcze połowy tego czasu.Ten rodzaj powtarzalnego zestawu działańmodelująco-treningowych jest bardzo efektywny w przypadku takich struktur, w którychwielokrotnie powiela się te same role, na przykład dla pracowników nadzoru czy dlakierowników sklepów.Modelowanie bez stosowania treningu zaczyna być również używanedla udoskonalenia procesu efektywnej rekrutacji do zawodów wymagających szczególnychpredyspozycji.Wiele organizacji zaczyna doceniać wartość zastosowanego modelowania.NLP, MODELOWANIE I PRZYSPIESZONE UCZENIEByło to krótkie wprowadzenie w zagadnienie modelowania, uszeregowane od działańnieformalnych aż po formalne projekty z zakresu biznesu.W ten sposób znalezliśmy się wpołowie lat dziewięćdziesiątych z wyrafinowanymi narzędziami modelowania, którewywodzą się z początkowego modelowania języka.Gdy Richard poprosił Johna o pomoc w rozpoznaniu stosowanych przez siebiewzorców terapii Gestalt, John podszedł do tego tak, jakby miał uczyć się nowego języka.Prowadzenie badań nad językiem bez jego znajomości jest pomysłem absurdalnym.Johnmusiał być zdolny do zastosowania wzorców, zanim mógł je zacząć badać.Jest to dokładneprzeciwieństwo tradycyjnego modelu uczenia się, które analizuje elementy, zanim złoży jerazem.Przyspieszone uczenie jest najpierw uczeniem robienia czegoś, a dopiero pózniejprzychodzi czas na uczenie, jak to się robi.Nie zastanawiasz się nad daną umiejętnością,dopóki dobrze jej nie opanujesz.Dopiero wtedy, gdy będzie ona wystarczająco utrwalona,możesz poddać ją bliższemu badaniu przez świadomą myśl.Jest to zupełnie inny sposób uczenia się, niż uczenie się czteroetapowe przedstawionew rozdziale 1, które rozpoczynało się od nieświadomej niekompetencji, a kończyłonieświadomą kompetencją.Oparcie się na intuicji poprzedzającej analizę jest podstawąmodelowania i przyspieszonego uczenia się.Możesz przejść bezpośrednio na poziomnieświadomej kompetencji jednym krokiem.Zatoczyliśmy, więc pełne koło od rozdziału 1.NLP rozwinęło się na drodze intuicji, w sposób podobny do tego, w jaki uczymy sięjęzyka ojczystego.Traktując całe studium doskonałości jako punkt wyjścia, możesz terazprzeanalizować przebytą drogę, aż po submodalności najmniejsze cegiełki naszegomyślenia.Co zostało rozłożone, trzeba złożyć ponownie.Dokonana przez ciebie analizaujawniła, że nie był to zwykły powrót do miejsca, w którym kiedyś byłeś.Osiągasz sytuacjęwiększego zrozumienia.Wykonane kroki w dół i w górę w pewnym sensie są powrotem dokorzeni, w innym rozpoznaniem miejsca po raz pierwszy.Ten nowy punkt staje się baządla nowych intuicji, które znowu możemy rozłożyć na elementy, i tak cały proces wciążpostępuje do przodu.Na każdym z tych etapów testujesz kolejne odkrycia, aż po ich naturalne granice.Stosując każdą ideę czy technikę do wszelkich możliwych problemów, bardzo szybkozorientujesz się, jaka jest jej rzeczywista wartość i gdzie są jej ograniczenia.Tylko jeślipostępujesz tak, jakby to działało, masz szansę naprawdę ustalić, czy działa i w jakichgranicach.Najpierw poddaliśmy temu procesowi metamodel.Następnie systemy reprezentacji,ich wzrokowe wskazówki, potem submodalności itd.Po wykorzystani u wszystkichmożliwości jednego elementu jego miejsce zajmował kolejny.Ciągłe burzenie równowagi, zaktórym podąża ciągłe jej odzyskiwanie.Wartość NLP leży w nauce, jaką zdobywamy, penetrując te procesy.Korzenie NLPsięgają trwałych wzorców leżących u podstaw poszczególnych zachowań
[ Pobierz całość w formacie PDF ]