william dodd dziennik ambasadora w Berlinie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Spodziewają się, że uda im się przekonać Holendrów i Szwajcarów, abyzrezygnowali ze swych przywilejów po wygaśnięciu dotychczasowych umów, tzn.w czerwcutego roku.24 stycznia 1934.Zroda.Wobec wielkiego zainteresowania dziennikarzy konferencją w sprawie długów, zaprosiłemich do siebie na godzinę 5.Omówiłem cały problem, wyjaśniłem stanowisko Schachta ipowiedziałem, że winę za to, co się stało, w dużym stopniu ponoszą bankierzy.25 stycznia 1934.Czwartek.Pojechałem na Bierabend" do rezydencji Ernesta R�hma, szefa SA.Hitler posyłał goniedawno w misji specjalnej do Rzymu.Gdy przedstawiono mnie gospodarzowi domu,stwierdziłem, że jest obwieszony orderami.Jak ci hitlerowcy kochają się w odznaczeniach!Przyszedł również von Neurath i włoski ambasador.Byłem pół godziny, po czym nieuraziwszy przez to chyba nikogo, pojechałem do domu.26 stycznia 1934.Piątek.Przyszedł, żeby mi złożyć sprawozdanie ze swojej miesięcznej podróży po całychNiemczech, dr Wilbur K.Thomas z Filadelfii, przedstawiciel amerykańskiej filii FundacjiCarla Schurza.Powiedział, że nie spotkał nikogo, kto by w rozmowie z nim wyrażał siępozytywnie o polityce Hitlera w stosunku do kościołów, uniwersytetów i zagranicy.Arozmawiało z nim, jak twierdzi, setki ludzi.Osobiście stwierdzałem zawsze to samo, zwyjątkiem sytuacji, gdy przy rozmowie były osoby umundurowane.Oświadczył, iż wpłynąłna Fundację Carla Schurza, żeby przestała uprawiać w Ameryce działalność propagandową*.Zobaczymy czy na długo.29 stycznia 1934.Poniedziałek.Ivy Lee znowu przyszedł ze swym synem Jamesem, żeby mi opowiedzieć o swoichprzeżyciach w ciągu ostatniego tygodnia.Przez cały czas mówił właściwie tylko on sam.Jaksię okazuje, rozmawiał godzinę z Goebbelsem; przeprowadził szczerą rozmowę z ministremgospodarki dr.Kurtem Schmittem* Carl Schurz (1829 1906), uczestnik Wiosny Ludów, wyemigrował z Niemiec w 1849 r.i w 1852 r.przybył do St.Zjedn.Członek partii republikańskiej od 1854 r.przyczynił się do wyboru A.Lincolna naprezydenta.Poseł w Madrycie w 1861 r.; uczestnik wojny domowej; senator; minister spraw wewnętrznych(1877 1881) przeprowadził zaprojektowaną przez siebie reformę administracji; od 1881 r.dziennikarz ipublicysta.Istniała Carl Schurz Memorial Foundation założona w 1930 r.w Nowym Jorku oraz Carl Schurz Verein wBerlinie, na którego czele stał Max Ilgner, jeden z dyrektorów koncernu IG Farben.i innymi ważnymi osobistościami.Przestrzegł Goebbelsa przed kontynuowaniem propagandyw Stanach Zjednoczonych, zalecił mu częste spotykanie się z dziennikarzami zagranicznymi ipouczył, jak należy sobie z nimi dawać radę.Twierdzi, że zdaniem dr.Schmitta i dr.Dieckhoffa z Ministerstwa Spraw Zagranicznychtrzeba wydalić z Niemiec korespondentów prasy zagranicznej (już dawno podejrzewałem, żecoś takiego się szykuje).Lee ostrzegł Ministerstwo Spraw Zagranicznych, że tego rodzajuposunięcie miałoby zgubne następstwa dla narodowego socjalizmu.Lee nie widział się z Hitlerem, chociaż podejrzewam, że liczył na tę rozmowę.Wspomniałem mu o delikatnej sytuacji w Austrii.Odrzekł, że nalegał na przywódcówpartyjnych, aby zaniechali uprawiania propagandy w Austrii, tłumacząc im, iż wówczas krajten bardzo szybko znajdzie się w orbicie wpływów narodowego socjalizmu! Z tegowszystkiego natomiast, czego ja się dowiedziałem na ten temat w ciągu ostatnich ośmiumiesięcy, wynika, że Austriaków takim obrzydzeniem przejmują praktyki hitlerowców w Nie-mczech, iż podobnie jak Niemcy w Czechosłowacji, nie mają żadnej ochoty przyłączyć się doRzeszy.Lee był w drodze powrotnej, via Paryż, do Nowego Jorku, żeby tam kontynuowaćswoją zagadkową działalność.30 stycznia 1934.Wtorek.Pojechałem na Bierabend" do Alfreda Rosenberga, kierownika wydziłu zagranicznegopartii hitlerowskiej.Bawarski minister sprawiedliwości mówił o nowych ustawach,zapewniających jedność niemieckiego państwa*, o rygorach w stosunku do %7łydów i o nowymduchu panującym w państwie narodowosocjalistycznym, które jego zdaniem jest niemalżewzorem doskonałości [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki