[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.130Księża katoliccy zmuszali nawróconych Serbów dowysyłania pism gratulacyjnych do arcybiskupa Stepinaca.Listy te również drukowano w kościelnych biuletynach igazecie codziennej ustaszy Nova Hrvatska.Na przykład wnumerze z 9 kwietnia 1942 roku zamieszczono cztery takielisty, wszystkie zaadresowane do arcybiskupa.W jednym znich czytamy: 2300 osób, pochodzących z miejscowościPusina, Kraskovic, Prekorecan, Miljani i Gjristic, któreprzyjęły dzisiaj ochronę Kościoła rzymskokatolickiego,przesyła swoje przepojone najgłębszym szacunkiempozdrowienia Głowie Kościoła chorwackiego. 131 W ciągukilku najbliższych miesięcy na katolicyzm nawróciło się 30procent zamieszkałych w Chorwacji Serbów.Nawrócenie i opłata 180 dinarów za świadectwo konwersjinie zawsze gwarantowały osobiste bezpieczeństwo.14 maja1941 roku, w miejscowości Glina, setki Serbów spędzono dokościoła na mszę dziękczynną za nową konstytucjęNiezależnego Państwa Chorwackiego.Za nimi do budynkuweszli ustasze uzbrojeni w noże i siekiery Oddziałemdowodził opat klasztoru w Gunie, ojciec G.Casimir.Serbomrozkazano, by przedstawili świadectwa konwersji.Tylkodwie osoby miały je przy sobie i te zwolniono.Następnie, pozamknięciu drzwi, ustasze dokonali rzezi pozostałych76 zatrzymanych.Masakry dokonano przy wtórze modłówodmawianych przez ojca Casimira.132Do końca wojny sprzedaż świadectw przyniosłaWatykanowi i rządowi Nowej Chorwacji wpływy liczone wmilionach dolarów Drugie tyle uzyskano z majątkuzagrabionego w cerkwiach prawosławnych iskonfiskowanego Serbom, %7łydom i Romom.Kierowane do papieża protesty okazały się daremne.14sierpnia 1942 roku przewodniczący Związku SpołecznościIzraelskiej we włoskim mieście Alatri przesłałwatykańskiemu sekretarzowi stanu Maglionemu prośbę wimieniu tysięcy chorwackich %7łydów, mieszkańcówZagrzebia i innych chorwackich miast, których aresztowanobez powodu, pozbawiono mienia i deportowano .W liścieczytamy: Sześć tysięcy %7łydów wywieziono na jałową,górzystą wyspę i pozostawiono tam bez wody, żywności idachu nad głową.Innych zamknięto w obozachkoncentracyjnych, gdzie pracują przymusowo przyoczyszczaniu ścieków i masowo umierają.Ich żony i dzieciwysłano do innych obozów, gdzie przebywają w równieciężkich warunkach .133 Kopia tego apelu zachowała się warchiwum syjonistycznym w Jerozolimie, nie zamieszczonojej jednak w jedenastotomowym zbiorze dokumentów zokresu II wojny światowej, wydanym przez Watykan w 1995roku.Watykan nadal nie chce się przyznać, że wiedział oludobójczych praktykach chorwackich katolików.Prawda tymczasem jest taka, że papież nie tylko wiedział ochorwackiej zagładzie, ale udzielał jej sprawcom swojegobłogosławieństwa.Pius XII był na bieżąco informowany owydarzeniach w Chorwacji przez swojego przedstawiciela wtym kraju, monsignore Ramiro Marcone, który przekazywałnu informacje o masakrach, obozach śmierci i przymusowychnawróceniach.Marcone uczestniczył w większościoficjalnych i półoficjalnych uroczystości, podczas którychpublicznie błogosławił ustaszy, pozdrawiał ich77 faszystowskim gestem i zachęcał by pozostali wierni StolicyApostolskiej, która przez stulecia przeciwstawiała sięwschodnim barbarzyńcom ,134 czyli Kościołowiprawosławnemu i Serbom.Regularne raporty przesyłał także do Watykanu arcybiskupStepinae.Na przykład w oficjalnym dokumencie z dnia 8maja 1944 roku arcybiskup powiadamia Ojca Zwiętego, że ku jego wielkiej radości już 244 tysiące Serbów powróciłona łono Kościoła .135Pius XII korzystał także z innych zródeł informacji.Wśródnich ważne miejsce zajmowały audycje radia BBC, którychskrupulatnie słuchał, przekładając mu ich treść, FrancisD'Arcy Osborne - brytyjski ambasador w Watykanie.Wprogramie z 16 lutego 1942 roku podano na przykładnastępującą wiadomość: Do najgorszych zbrodni dochodziw diecezji arcybiskupa Zagrzebia (Stepinaca).Bratnia krewpłynie tam strumieniami.Prawosławnych siłą nawraca się nakatolicyzm i nie słychać głosu oburzenia ze strony tegohierarchy Doniesienia mówią za to o jego uczestnictwie wnazistowskich i faszystowskich paradach. 136Dwa tygodnie wcześniej, 8 lutego 1942 roku, PrvislavGrizogono, były minister Królestwa Jugosławii, wysłał doPiusa XII oficjalny list, w którym przedstawił wnajogólniejszym zarysie okrucieństwa ustaszy.Nazakończenie minister skierował do papieża następujący apel:Dlaczego kieruję ten list do Waszej Zwiątobliwości? Otóżdlatego, ze nasz Kościół katolicki uczestniczył w tychwszystkich bezprecedensowych zbrodniach, gorszych nawetniż pogańskie.Czynił to na dwa sposoby: po pierwsze, wielkaliczba księży, zakonników i członków organizacji młodzieżykatolickiej czynnie brała w nich udział; po drugie - i budzi tojeszcze większe oburzenie - wielu duchownych zostałokomendantami obozów zagłady i dowódcami ustaszowskichband.Na ich rozkazy lub za ich przyzwoleniem poddaje sięokrutnym torturom i organizuje masakry tysięcy78 ochrzczonych ludzi.%7ładne z tych okrucieństw nie mogłobysię zdarzyć bez przyzwolenia ze strony biskupów, a gdybywyjątkowo zdarzenie takie miało jednak miejsce, jegosprawcy stanęliby przed sądem kościelnym i zostalibywydaleni ze stanu kapłańskiego.Ponieważ jednak jak dotądnikt nie stanął przed sądem, oznacza to, że biskupi udzielająswego przyzwolenia na te nieludzkie praktyki, a przynajmniejim się nie sprzeciwiają.137Pius XII nigdy nie potępił obozów koncentracyjnych,masowych rzezi i przymusowych nawróceń.Nawet pozakończeniu wojny, gdy dobrze udokumentowane raporty natemat udziału zakonników franciszkańskich w ludobójstwieukazały się w prasie wielu krajów, papież zachowałmilczenie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]