[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Polityka antydepresyjna w USA prowadzona przez Roosevelta (roboty publiczne i zasiłki dla bezrobotnych) oraz próby nakręcenia koniunktury gospodarczej przez zbrojenia we Włoszech faszystowskich i w Niemczech hitlerowskich spowodowały, że Keynes uogólniając te doświadczenia i przeprowadzając analizę makroekonomiczną stworzył teorię interwencjonalizmu państwowego.Zawarł ją w swej podstawowej pracy pt.„Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza”.42) ISTOTA MYŚLI EKONOMICZNEJ JOHNA KEYNESA.Keynes żył na przełomie XIX\XX w.- uważa, że trzeba badać zjawiska w krótkim okresie czasu, w odniesieniu do wielkości makro.Interesuje go dochód narodowy, inwestycje, oszczędności - mają one powiązania w gospodarce i zależności przyczynowo-skutkowe.Bardzo ważna jest równowaga gospodarcza - działanie takich zmiennych niezależnych, aby ostatecznie zmienne finalne osiągnęły odpowiednie rozmiary.Badał dlaczego gospodarka odchyla się od stanu równowagi.Nawiązuje do zagadnień matematycznych przez model, w którym występują dane niezmienne (kwalifikacje siły roboczej, ilość wyposażenia kapitałowego, poziom techniki, stopień konkurencji, gusty i przyzwyczajenia konsumentów, struktura społeczna, czynniki podziału dochodu narodowego).Te czynniki niezmienne nie są w pełni wykorzystane i Keynes nazywa to niewykorzystaniem zdolności wytwórczych.Teoria keynesizmu polega głównie na tym, iż wiąże ona pieniądz z ogólną teorią funkcjonowania gospodarki zwłaszcza zaś z teorią cyklu koniunkturalnego, a w jego ramach z popytem.Keynes wiąże ze sobą kilka elementów: działaniu pieniądza przypisuje rolę rozrusznika gospodarki, a w cyklu koniunkturalnym interesuje go pobudzenie, faza rozwoju a zwłaszcza faza popytu.Należy robić wszystko, by dynamizować popyt.Popyt to czynnik gwarantujący rozwój gospodarczy.43) METODOLOGICZNE ZAŁOŻENIA KEYNESA.MODEL KEYNESA.Keynes odrzuca założenia teorii marginalistycznej.Zajmuje się badaniem wielkości globalnej w skali mikro, całą gospodarką, agregaty, wielkości zbiorcze, dochód narodowy, konsumpcja, oszczędności.Keynes uważa, że gospodarczy indeks i punkt widzenia jednostki nie muszą się pokrywać z indeksem i punktem widzenia całej gospodarki.Uważa, że oszczędzanie jest dla jednostki pozytywnym zjawiskiem jeśli zaś idzie o całą gospodarkę to uważa, że blokuje to popyt.Wg Keynesa wszelkie zależności w gospodarce mają charakter przyczynowo-skutkowy.Jego zdaniem w modelu gospodarki wszystko jest zmienne, chociaż on odróżnia zmienne zależne i niezależne.Uważa ponadto, że istnieje potrzeba prowadzenia badań ekonomicznych i w odniesieniu do krótkich odcinków pracy.Odrzuca pogląd, że procesy gospodarcze i dochodzenie do równowagi trzeba badać w długim okresie czasu, gdyż wówczas siły te można wychwycić.Keynes stara się wytłumaczyć dlaczego gospodarka odchyla się od stanu równowagi i jakie tendencje maja tu decydujące znaczenie.Buduje model, w którym jako parametry niezmienne w krótkim okresie czasu przyjmuje: ilość i kwalifikacje siły roboczej; ilość rozporządzanego wyposażenia kapitałowego; poziom techniki; stopień konkurencji; gusty i przywiązanie konsumenta; struktura społeczna; czynniki podziału dochodu narodowego.Uważa, że całe zło współczesnej gospodarki polega na tym, że nie są w pełni wykorzystywane wszelkie zdolności wytwórcze.Jego model jest statyczny, krótkookresowy, a nie dynamiczny.Przyjmując istnienie pewnych wielkości jako dane ww., bada przyczyny niedostatecznego popytu w gospodarce, powodujące niepewne wykorzystanie mocy produkcyjnych i bezrobocie.Podstawą tej popytowej teorii kształtowania się dochodu narodowego Keynesa jest teza głosząca, że o poziomie dochodu narodowego w danym okresie decyduje popyt globalny społeczeństwa, uzależniony od jego wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych.Wydatki konsumpcyjne są względnie ustabilizowane; ich wahania w poszczególnych fazach cyklu koniunkturalnego nie przekraczają 20%.Natomiast poważnym wahaniom (ok.80%) ulegają wydatki inwestycyjne i są one główną przyczyną wahań rozmiarów dochodu narodowego.Nie interesuje Keynesa wpływ realizowanych inwestycji na rozmiary mocy wytwórczych, gdyż wiąże się to z równowagą długookresową.Globalny popyt przy tym założeniu mogą więc zapewnić inwestycje, gdyż chodzi tu o popytowy a nie podażowy efekt inwestycji.Keynesowska teoria popytowa kształtowania się dochodu narodowego: w krótkim okresie czasu rozmiary produkcji i dochodu narodowego są określane przez rozmiary globalnego popytu w społeczeństwie.Popyt określa wydatki społeczne tak konsumpcyjne jak i inwestycyjne.Społeczeństwo może wydawać na inwestycje mniej lub więcej w stosunku do konsumpcji.Gdy inwestycje są większe od konsumpcji, to globalny popyt spada, gdyż inwestycje pochłaniają więcej środków.Dotyczy to krótkiego okresu czasu, gdyż w długim okresie popyt poinwestycyjny się zwiększy, bo wszelkie inwestycje nakręcają popyt.Dlatego Keynes twierdzi, że wzrost inwestycji zawsze prowadzi do wzrostu dochodu narodowego, co dalej prowadzi do wzrostu wielkości popytu (pomijając krótki okres czasu).46) KEYNESOWSKA TEORIA CYKLU KONIUNKTURALNEGO.Co najmniej od połowy XIX wieku (epoka kapitalizmu) myśliciele ekonomiści zauważyli, że gospodarka rozwija się nierównomiernie, a krzywa jej dynamiki przypomina lambadę.Na tym tle należy zauważyć kilka refleksji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]