Willocks Tim Religia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zcianętworzyły wapienne bryły różnej wielkości, z których największe miały wymiary dwie na trzystopy, ułożone naprzemiennie, jak cegły. Jak gruby jest ten mur u podstawy? spytał. Na przestrzał? Jakieś dwanaście stóp odparł Starkey.Pomysł omal nie zgasł w umyśle Mattiasa, ale de la Valette, który uchwycił go wlot, wpatrywał się już w Tannh�usera i widać było, że dokonuje pospiesznych obliczeń. Gdy Sulejman najechał Węgry habsburskie w trzydziestym drugim zacząłMattias najtwardsze walki toczył o miasteczko tak nieznaczące, że nie przypominam sobiejego nazwy.Guntz? Nieważne.W każdym razie ośmiuset obrońców powstrzymało tamtrzydzieści tysięcy Tatarów i Rumelów.Ponoć w pewnym momencie Madziarzy wybilidziurę we własnych murach, żeby z najbliższej odległości ostrzelać szturmujących z armaty.Bors i Starkey jednocześnie spojrzeli w dół, na potężne bloki skalne, a potem wgórę, na gigantyczną masę muru. Na pewno nie była to zbyt potężna ściana dodał Tannh�user a ja nie jestembudowniczym.Ale gdyby możliwe było dyskretne wycięcie tunelu przez ścianę grubościdwunastu stóp i wtoczenie doń szesnastofuntówki, moglibyście podciąć nogi tej machiny itylko patrzeć, jak pada. Ano mruknął Bors. O ile wcześniej nie popatrzylibyśmy na upadek całegomuru i bastionu na dokładkę.Starkey już miał wyrazić swoje obiekcje, gdy de la Valette obrócił się na pięcie izaczął kuśtykać po schodach na dół, z energią, którą przejawiał tylko w chwilach wielkiegozadowolenia.Zatrzymał się jednak po chwili i zwrócił ku Tannh�userowi. Kapitanie, jeśli chodzi o ojca Guillaume a& zaczął. Nie znam człowieka, wasza ekscelencjo. Sam się pozbawiłeś tej przyjemności, kapitanie.Zastrzeliłeś go wczoraj.Byłkapelanem Posterunku Kastylii.Tannh�user przypomniał sobie niedoszłą dezercję pikinierów i ogarniętego panikąksiędza.Wydawało mu się, że od tego czasu minęły tygodnie, ale w rzeczywistości nieupłynęły nawet dwadzieścia cztery godziny.Przepełniony pokorą już miał wygłosić stosownywykład na temat chaosu bitewnego, mgieł i dymów oraz nieprzewidywalności broni palnej,gdy de la Valette uniósł rękę. Z pewnością gryzie cię sumienie& zaczął. Niesłychanie, wasza ekscelencjo, niesłychanie.Obaj wiedzieli, że jest to kłamstwo z gatunku najbezczelniejszych. Wobec tego możesz je uspokoić dokończył de la Valette. Ojciec Guillaume,pokój jego duszy, niestety postradał zmysły.Mądrze postąpiłeś. Dziękuję, panie. Ale nie popadaj w nadgorliwość.Potrzebujemy wszystkich, nawet naszychksięży.Tannh�user popatrzył mu głęboko w oczy.Czy była to aluzja do próbyzamordowania Ludovica? Nie umiał tego odgadnąć.Rozmowa była skończona, a de laValette zwrócił się do Starkeya: Poślij po mistrza kamieniarskiego i jego ludzi.W poczuciu dobrze spełnionego obowiązku a także dlatego, że było to cieniste,wygodne miejsce ze świetnym widokiem Tannh�user usiadł na najwyższym stopniuschodów i obserwował rozwój wydarzeń.Maltańscy kamieniarze w skórzanych fartuchach, uzbrojeni w dłuta, łomy imłotki, zebrali się wokół de la Valette a u podnóża muru i wywiązała się krótka dyskusja natemat najlepszej metody drążenia tunelu na wysokości tureckiej wieży.Ich mistrz pomierzyłkamienie w wybranym miejscu i idąc za wskazówkami instynktu, z których nie zamierzał sięnikomu tłumaczyć, zaznaczył kredą kolejność, w jakiej miały być usuwane.Zaraz też zabralisię do kucia flegmatycznie, ale z zadziwiającą wszystkich świadków wydajnością.Cięlikamień i zaprawę jak ciasto i po półgodzinie w kamiennych blokach tworzących zewnętrznąwarstwę ściany widniał otwór o poszarpanych krawędziach, w którym zmieściłoby się bark wbark dwóch ludzi.Głębiej znajdowała się zbita masa tłucznia największe kawałki byływielkości koziego łba.Aomy i szufle poszły w ruch, a w miarę jak usuwano kamienie, cieślezabezpieczali belkami sklepienie szybko wydłużającego się tunelu.Wkrótce podprowadzono działo zniesione z pokładu jednej z galer i artylerzyściprzygotowali je do strzału.W jego lufie mieściły się czterdziestoośmiofuntowe kule żelazne,ale de la Valette wybrał na początek inną opcję: załadowano wagowo identyczną porcję kulmuszkietowych (na każdy funt przypadło dwanaście kul), które kazał najpierw wymieszaćszuflą z porcją smalcu.Cieśle ułożyli na podłożu kładkę z grubych desek i już po godzinie oddotarcia do warstwy tłucznia dwaj kamieniarze z młotami weszli do tunelu, by zdemontowaćbloki zewnętrznej warstwy muru.Tannh�user szturchnął siedzącego obok Borsa i obaj sięgnęli po broń, by zająćmiejsca przy ambrazurach.Wyjrzał na zewnątrz w samą porę, by zobaczyć, jak jeden zestrzelców tureckich wskazuje ręką w dół i woła głośno na alarm.Jak jeden mąż skierowalimuszkiety ku dziurze, która właśnie pojawiła się u podstawy muru, a wtedy Tannh�user iBors wstali, oparli broń na blankach i wystrzelili.Dwie porcje mózgu chlusnęły napozostałych strzelców, którzy padli na plecy pod ciężarem ciał martwych towarzyszy.ZanimTurcy połapali się w zamieszaniu, tuzin arquebuceros z bastionu Prowansji posłał ku nimsalwę ołowiu.Tannh�user wychylił głowę pomiędzy blankami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki