Bichalska Anna Czarci most (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale nie zamierzałem zostawać tu długo, mimo iż postanowiłem, że pomogęJadze znalezć siostrzeńca.Byłem też ciekaw, co babka miała na myśli, pisząc ten dziwaczny list.I ojakiej prawdzie mówiła? Nie dawało mi to spokoju.Czy oprócz śmierci mojej siostry rodzice mieli teżinny powód do wyjazdu? Ale na tym koniec.Gdy cała sprawa się wyjaśni, uporządkuję tu wszystkierzeczy i wyjadę.Aaziliśmy przez godzinę po całym domu, przeszukując wszystkie pomieszczenia, opukując ściany ipodłogi, jak głupki.Nic nie znalezliśmy.%7ładnych ukrytych drzwi, zapadni i takich tam.Cóż, może LaraCroft albo Poirot by sobie z tym poradzili.My nie. Spójrzmy prawdzie w oczy& powiedziałem, kiedy po raz kolejny stanęliśmy przed drzwiamisiódmego pokoju, który mieścił się na piętrze. Nic tu nie ma. Skoro tu jest pokój siódmy, to ósmy powinien być gdzieś w pobliżu. Jaga z uporem wpatrywałasię w pustą ścianę obok drzwi. To niemożliwe, nawet gdyby jakimś cudem był tu ukryty, nie zmieściłby się.Dolne piętro wyglądapodobnie.Tu nawet nie ma miejsca na następny pokój.Jaga usiadła na podłodze, oparła się o ścianę i westchnęła. Cholera musi tu być.Osiem& O co innego mogło chodzić?Nawia, miaucząc, wkroczyła na korytarz.Chodziła niespokojnie, a potem zaczęła krążyć wkołoniewielkiego dywaniku.Po chwili zaczęła przesuwać go łapkami. O co jej chodzi? zapytałem, zdziwiony tym zachowaniem. Nie mam pojęcia. Jaga podeszła do kotki i pogłaskała ją po łebku.Nawia miauknęła, wpatrując się w miejsce, gdzie wcześniej leżał dywanik.Jaga nagle drgnęła iklęknęła na podłodze. Tu coś jest! Jakiś znak!Pochyliłem się.Miała rację.Na jednej z desek wydrapany był symbol.Przypominał potrójne oko. Jest też jakiś napis zauważyła Jaga. Cretha Morhiljo odczytała. Co to może znaczyć? Nie mam pojęcia.Mówiłaś, że babka interesowała się ezoterycznymi rzeczami, może to jedna znich.Poza tym to stary dom.Ktoś mógł to wydrapać lata temu. Może to jakaś wskazówka? Mam nadzieję, że to nie zaklęcie przywołujące migrenę, bo właśnie zaczęła mnie boleć głowa. Spójrz! wykrzyknęła Jaga, wpatrując się w coś przed sobą. O cholera& powiedziałem, zerkając na podłogę. Widzisz to, co ja? zapytała. Jeśli widzisz tu cholerną klapę, której nie ma prawa tu być i której na pewno nie było tu wcześniej,to tak, widzę to samo, co ty.Postukała palcem w deskę.Obok znaku i napisu wyryty był symbol nieskończoności.Przewróconaósemka. No to mamy �smy Pokój.Musimy zobaczyć, co jest za klapą. Czy ty się niczemu nigdy nie dziwisz? mruknąłem. Właśnie zobaczyliśmy coś, czego niepowinno tu być. Po prostu mam otwarty umysł. Wzruszyła ramionami.Zaśmiałem się. Ty jednak pasujesz do tego miasteczka.Jak diabli.Albo raczej jak czarci.Jaga wpatrywała się w klapę.Dotknęła jej delikatnie, jakby bała się, że za chwilę zniknie.Szarpnęłaza mosiężny uchwyt i właz zaczął podnosić się ze skrzypieniem.Z prostokątnej dziury wystawaładrewniana drabina i sączyło się słabe żółtawe światło.Jaga zniknęła w środku.Ruszyłem za nią,ostrożnie stawiając kroki na skrzypiących szczeblach drabiny.Wkrótce staliśmy na kamiennej podłodze, rozglądając się dookoła.Pokój był dziwaczny.Wyglądał jakżywcem wyjęty z jakiegoś starego zamczyska.Jak obca narośl na reszcie tkanki domu.Otaczały nas zimnekamienne mury, wiało tu chłodem.W środku był kominek, a wewnątrz niego leżał szary popiół.Na stole iciężkich drewnianych meblach porozstawiane były świece.Stało tu też kilka regałów z jakimiś starymiksiążkami.U sufitu suszyły się pęki ziół.Na półkach w małych słoiczkach w formalinie widziałem jakieśpodejrzane rzeczy, których nawet nie potrafiłem zidentyfikować.Największe zdziwienie wzbudziło wemnie to, że była tu niezła kolekcja starej broni.Jakieś miecze, zabytkowe pistolety, sztylety, noże zlśniącymi ostrzami, a nawet łuk i strzały.Jaga przyglądała się wszystkiemu badawczo. Cóż& widocznie twoja babcia interesowała się niezwykłymi rzeczami bardziej, niż myślałam stwierdziła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki