[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wzdrygnąłsię na myśl, że Crane a czeka typowy życiorys bezwzględnego przestępcy.Najwyrazniej wina nie leży po stronie rodziców, dumał, kiwając głowąsąsiadowi, który minął go biegiem.Z tego, co wiedział, Crane owie bylidobrymi i opiekuńczymi rodzicami.Jeszcze raz wrócił myślą do porannej sesji.Oczywiście, niektóredzieciaki, które zaczynają przejawiać zachowania aspołeczne, możnazawrócić na właściwą drogę.Ale niektóre są odporne na wszelkie wpływywychowawcze.Cóż, mam nadzieję, że nie zajęliśmy się tym chłopakiemza pózno, podsumował swe rozważania.Przeskoczył myślą do Susan Chandler.Była prokuratorem w sądzie dla nieletnich; ciekawe byłoby usłyszeć jej opinię na temat Crane a.W ogólewarto by poznać jej poglądy na wiele spraw, doszedł do wniosku Richards,okrążając skwer Kolumba.Przybył do radia dwadzieścia minut przed rozpoczęciem audycji.Recepcjonistka powiedziała mu, że doktor Chandler jeszcze nieprzyszła i jeśli Richards chce, może zaczekać na nią w zielonym pokoju.Idąc korytarzem, natknął się na producenta, Jeda Geany ego.Geany skinął mu głową i chciał wyminąć, Richards jednak zagadnął go: Nie pomyślałem o tym wcześniej, ale chciałbym mieć kasetę znagraniem wczorajszej audycji.Rzecz jasna, zapłacę za nią.A przy okazji,czy mógłby pan nagrać też dla mnie dzisiejszy program? Pewnie, prawdę mówiąc, właśnie zabieram się do nagrania taśmy zwczorajszą audycją dla jednego faceta.Zadzwonił wczoraj i powiedział, żechciałby ją dla swojej matki.Proszę pójść ze mną, to dam panu tonagranie.Richards wszedł za producentem do pokoju realizatora. Powiedziałbym, że ten facet czuł się jak idiota, prosząc o nagranie ciągnął Geany. Ale twierdził, że jego matka nie opuszcza żadnegoprogramu Susan. Wziął w rękę uprzednio zaadresowaną kopertę. Skądśznam to nazwisko.Od wczoraj próbuję sobie przypomnieć, gdzie jesłyszałem.Donald Richards nie powiedział nic, starając się opanować zdumienie,jakie ogarnęło go na widok nazwiska na kopercie. Czy może pan jednocześnie przegrać obie kasety? Jasne.Przyglądając się wirującym szpulom, Donald Richards wrócił pamięciądo jedynej wizyty, jaką złożył mu Justin Wells.To była zwykła sesjapsychoterapeutyczna, a Wells więcej nie pojawił się w jego gabinecie.Richards przypominał sobie, że dzwonił do Wellsa i próbował nakłonićgo do podjęcia leczenia niekoniecznie u niego; tłumaczył, że potrzebujeon pomocy, i to długofalowej.W końcu, podziękowawszy uprzejmie za przysługę, pośpieszniewyszedł z pomieszczenia.Z bardzo osobistych przyczyn wolał uniknąćspotkania twarzą w twarz z Justinem Wellsem. 24Susan wbiegła do studia za dziesięć dziesiąta i ujrzała wyrazdezaprobaty na twarzy producenta. Wiem, Jed rzuciła szybko. Alenastąpił pewien kryzys.Miałam telefon od osoby, która znalazła się wpoważnych tarapatach.Nie mogłam jej spławić.Nie dodała, że tym kimś była jej siostra, Dee, która wróciła już doKalifornii, i wyglądało na to, że wpadła w poważną depresję: Jestem tutaka samotna narzekała. Chcę w przyszłym tygodniu popłynąć w rejsstatkiem wycieczkowym.Tata bardzo mnie do tego namawia.Nie sądzisz,że to dobry pomysł? Kto wie? Może nawet spotkam kogośinteresującego? A potem, jakby od niechcenia, Dee spytała: A przy okazji,kontaktowałaś się z Aleksem Wrightem? Susan natychmiast uświadomiła sobie, że to jest prawdziwy powódzainteresowania siostry, i zakończyła rozmowę tak szybko, jak się dało. To ty będziesz miała kłopoty, Susan, jeśli się spóznisz zauważyłGeany. Nie patrz tak na mnie.Ja tu tylko pracuję.Susan zauważyła współczujące spojrzenie, jakim obdarzył ją DonRichards. Mogłeś zacząć program z doktorem Richardsem powiedziała.Mówiłam mu wczoraj, że wypadł bardzo naturalnie.Przez pierwszą część audycji rozmawiali o tym, w jaki sposób kobietypowinny bronić się przed zagrożeniami i unikać potencjalnieniebezpiecznych sytuacji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]