[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie mógł się jednak opanować. - A ja z przyjemnością bym się napita - rzekła z promiennymuśmiechem Virginia.- Dziękuję.Teraz nagle dziewczynie zachciało się zachowywać jak dobrzeurodzonej damie? Wpędzi go przedwcześnie do grobu.Pani Plumtree wezwała służącego, poleciła mu, by przyniósł imherbatę, i nakazała podać ją w bibliotece.- Tędy, proszę - wskazała korytarz.- Możemy przecież usiąść dorozmowy wygodnie.A ta sala jest nazbyt przestronna, nie sądząpaństwo? Czuję się w niej tak, jakbym prowadziła wykład.Isaac nie wiedział, co odpowiedzieć.Czy swoją serdecznościąpróbowała się go pozbyć, uśpić ich czujność i wytrącić mu broń z ręki?To nie zadziała.%7ładna babska zasadzka nie odbierze mu tego, w czymbył najlepszy.Kiedy usadowili się w bibliotece, dama się odezwała:- Jak rozumiem, sprawa dotyczy wyścigu, który postanowili sobieurządzić mój wnuk i pańska wnuczka?- Już pani powiedziałem, że to nie pani zmartwienie.- Ależ właśnie moje.Tak samo jak pan, nie chcę, żeby stała im sięjakaś krzywda.A ten tor w Turnham Green.- Turnham Green! - Dziadek popatrzył z wyrzutem na Virginię.-Powiedziałaś, że będziecie się ścigać w Ealing!- W Ealing, dziaduniu, daję słowo!- To o czym w takim razie mówi ta dama?- Proszę mi wybaczyć, sir - wtrąciła pani Plumtree.- Musiałam zlezrozumieć wnuka.Teraz, jak o tym pomyślę, on nigdy właściwie niepowiedział, na jakim torze będą te wyścigi.Ja tylko przypuszczałam.- Zmrużyła oczy.- Widzę, że i on, i ja powinniśmy przeprowadzićjeszcze jedną rozmowę.- Nie ma znaczenia, jaki to tor.Oni w ogóle nie powinni się ścigać.- Tłumaczę dziadkowi, że to całkowicie bezpieczne. - Bezpieczne! - ryknął Isaac.- Gnać zaprzęgiem po jakimś błotnistymtorze, by prześcignąć człowieka znanego z lekkomyślności, który zrobiwszystko, żeby wygrać?- Mój wnuk nie pozwoli, by pańskiej wnuczce stała się jakaś krzywda,jeśli to właśnie pan insynuuje, sir - rzekła z kamiennym opanowaniempani Plumtree.Ach.Nareszcie pojawiła się kobieta dragon.- Wybaczy pani, ale widziałem, jakiego bałaganu potrafi narobić paniwnuk.- Z pewnością na tak nieszkodliwym torze nie stanie się nikomu niczłego - odparowała.- To właśnie powtarzam cały czas dziadkowi - wtrąciła Virginia.-Naprawdę, dziaduniu, nie stanie się.- Dość, dziewczyno - zbeształ ją.- Idz i poczekaj w sali obok.Porozmawiam sobie z panią Plumtree w cztery oczy.-Ale.- Już, Virginio!Sapnęła gniewnie, po czym wstała i wyszła.Kiedy się oddaliła, Isaacpopatrzył ponuro na panią Plumtree.- Jak pani śmie zachęcać ją do tak szalonego pomysłu! Odpowiedziałamu stalowym wzrokiem.- Czyżby w przeszłości udawało się panu zdusić jej szalone pomysły?Osłupiał.- W przeszłości nie miewała żadnych szalonych pomysłów.Dopókinie pojawił się pani wnuk, była odpowiedzialna, zrównoważona i.- Mój wnuk nie zmienił jej charakteru, sir.Może wydobył z niej tylkoto, co już w niej drzemało.- Nie zna pani mojej wnuczki.- Znam młode kobiety.Sama mam dwie wnuczki, a przed nimimiałam córkę.Doskonale wiem, jak uparte bywają dziewczęta,zwłaszcza te z natury zapalczywe jak pańska wnuczka.Jeśli będzie ją pan trzymał krótko, prawdopodobnieuczyni, co zechce, za pańskimi plecami.Kiedy pierwszy raz usłyszałpan, że zaproponowała mojemu wnukowi wyścig?Popatrzył na nią nienawistnie, rozzłoszczony, że zarzucono muniekompetencję jako opiekunowi.- Dzisiaj.- A zaproponowała mu to przed miesiącem.To powinno panu cośpowiedzieć.- Cóż, jeśli pani potrafi powstrzymać swojego cholernego wnukaprzed robieniem głupstw w rodzaju ścigania się po fatalnym torze wTurnham Green.- Robię, co w mojej mocy - rzekła sucho.- Proszę jednak zważyć, żepan ma tylko jedną wnuczkę do pilnowania.Ja mam ich pięcioro.Nie mógł się z tym spierać.Do wszystkich diabłów, cóż by począł,gdyby w swoim zaawansowanym wieku musiał się stać opiekunempięciorga dzieci? Sama myśl była nie do wytrzymania.- Poza tym - ciągnęła - ma już dwadzieścia siedem lat i jest dorosły.Nie zamierza słuchać tego, co ma do powiedzenia babcia.Isaac wyprostował się, żeby popatrzeć na nią z góry
[ Pobierz całość w formacie PDF ]