Rosa Montero Instrukcja, jak ocalić wiat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I mimo tych wszystkich zabiegów zaszła w ciążę! Draco będzie się starałnakłonić ją do aborcji, dlatego musi dać nogę.Ale to wcale nie jest takie proste.Czy uda jejsię uciec na tyle daleko, by nie dosięgła jej zemsta alfonsa? I jak tu uciekać, kiedy Dracoprzechowuje jej paszport, pieniądze i kartę stałego pobytu w Hiszpanii?Fatma opuściła głowę, próbując rozwiać mgiełkę obaw.A jeśli coś mi się stanie? Nie,przetrwałam gorsze sytuacje.Wstała i skończyła wypełniać torbę podróżną swoim niewielkimdobytkiem.Była tam bambusowa skrzyneczka, w której przechowywała swojego Ngafa.Pewnego dnia, kilka tygodni temu, obudziło ją uparte drapanie w ścianki pudełka.W pokojubyła tylko Vanessa, ale przysypiała, więc Fatma położyła maleńki kuferek na łóżku ipodniosła pokrywkę.Jaszczurka próbowała wyjść, ale nie mogła.Wyglądało na to, że matrudności z poruszaniem się.Zmartwiona dziewczyna wyjęła ją ostrożnie i położyła sobie nadłoni.Zwierzątko podniosło maleńką głowę i spojrzało na Fatmę.A potem zachwiało się iupadło na bok, wiotkie jak kawałek sznurka.W kilka sekund jego świetliste barwy zgasły, aciałko pokryło się czymś w rodzaju zakurzonej patyny, niczym kolorowe i lśniące kamyki zestrumienia, które gasną po wyschnięciu.Umarł, pomyślała Fatma, oszołomiona.Ale ból postracie nie zdążył do niej dotrzeć, bo nagle poczuła suchą falę mdłości, która zgięła ją wpół,poczuła napięcie w piersiach i zauważyła, że jej sutki są strasznie wrażliwe, jak zawsze, gdyzachodziła w ciążę.Jestem w ciąży, pomyślała, zachwycona.I wiedziała, że tym dzieckiemjest Bigga.Nie pozwoli, by znowu odebrali mu życie.Gdy Daniel dojechał do domu taksówkarza, zastał wszystko tak, jak zostawił:mężczyzna leżał na ziemi, zgięty wpół.Obraz nędzy i rozpaczy.Wyglądał tak zle, że lekarzwyłuskał z blistra tabletkę sorbonitu i włożył mu ją pod język, przy okazji podziwiającciemną jamę ust pełnych nitek zakrzepłej krwi, spuchnięte dziąsła i połamane zęby.Koszmar,nawet patrzenie na niego bolało.Pieczołowicie obadał pokiereszowane ciało i doszedł dozaskakującego wniosku, że poza spektakularnymi skutkami napadu zapewne nic więcej munie dolegało, miał prawdopodobnie pęknięte żebro i rozbity łuk brwiowy.Daniel dałMatiasowi do wypicia jedną z ampułek pyralginy, które kupił, przewidując, że taksówkarzjest w rozpaczliwym stanie.Wyglądało na to, że sorbonit że unormował tymczasem rytmserca, co tylko potwierdzało diagnozę, że chodziło o chorobę wieńcową.Daniel byłszczęśliwy, czuł, że jest dobrym lekarzem, cieszył się swoim syndromem sztokholmskim inowym życiem.Wręczył taksówkarzowi blister sorbonitu i kazał mu zawsze wozić te tabletkize sobą, na wypadek gdyby ból powrócił, ale niezależnie od tego miał się udać do szpitala,żeby mu się porządnie przyjrzeli.A najlepiej by było, dodał wielkodusznie, gdyby pojechalitam razem, wtedy on sam mu porobi badania i konieczne prześwietlenia.Najdziwniejsze byłoto, że ta jego hojność i miłosierdzie zdawały się wcale nie dziwić Matiasa, który to jeszczekilka razy przepraszał Daniela, a robił to z taką naturalnością, jak ktoś, kto prosi przyjaciela owybaczenie po wielkiej kłótni.Ale to pewnie dlatego, że taksówkarz również był wwyjątkowym stanie ducha, bo choć wyczerpany, uwolnił się od mrocznego cierpienia, którezżerało mu wnętrzności przez kilka ostatnich miesięcy.A teraz, gdy leki opanowały jegofizyczny ból, Mat�as czuł się jak rozbitek, którego fale właśnie wyrzuciły na brzeg.Rozbitek,który otwiera usta i pluje, i kaszle, i oddycha, na nowo ucząc się, jak być żywym, po tym jakprzez wiele godzin czuł, że tonie.Będziesz też musiał zrobić coś z tymi zębami, powiedziałDaniel, a wtedy taksówkarz skomentował, że Ricie zawsze podobały się jego zdrowe i mocnezęby, że zawsze zazdrościła mu tej końskiej klawiatury, która, inaczej niż u niej, była zdrowai kompletna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki