[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zwolennik tej tezy, W.Stutzel, sformułował ją następująco: „Suma strat, która musi być wzięta pod uwagę przy tego rodzaju przedwczesnym odstępowaniu określonych aktywów nie może być większa niż kapitał własny”.Oznacza to, że terminowa spłata wszystkich zobowiązań powinna być zabezpieczona całym kapitałem banku.Z tego z kolei wynika, że:lCała wartość likwidowanych aktywów musi być równa lub większa od sumy wymagalnych zobowiązań;llStrata poniesiona w związku z koniecznością likwidacji aktywów (spadek cen poniżej wartości nominalnej- disagio) musi być równa lub mniejsza od funduszy własnych banku;llNależy sporządzać specjalny bilans dla ochrony depozytariusza (tzw.Bilans depozytowy), który by kontrolował i określał, jak bank jest przygotowany na wypadek paniki wśród klientów.lBilans banku komercyjnego przy zastosowaniu „reguły maksymalnego obciążenia”Aktywa PasywaKwota otrzymana dzięki likwidacji Kwota natychmiast płatnychnatychmiast zbywalnych zobowiązańaktywów (bez strat)Kwota otrzymana dzięki likwidacji Kwota zobowiązań o późniejszympozostałych aktywów terminie płatnościpomniejszona o stratySuma straty Kapitał własny (netto)PodsumowanieNa podstawie przedstawionych czterech reguł zabezpieczania płynności banku można dokonać pewnych uogólnień:Po pierwsze: płynność banku nie może być zapewniona dzięki formalnej zgodności terminów wymagalności pasywów i aktywów („złota reguła bankowa"), także rozszerzonej o propozycję reguły „osadu".Wynika to z niemożliwości uwzględnienia przy stosowaniu tych reguł wszystkich możliwych strumieni pieniężnych.Reguły te stanowią jednak pewien punkt odniesienia, który każdy bank powinien brać pod uwagę przy podejmowaniu decyzji, a także mogą służyć jako kryterium przy ocenie działalności danego banku.Po drugie: podstawowym warunkiem utrzymania płynności banku jest jego zdolność do zgromadzenia w każdej chwili dostatecznej ilości środków pieniężnych potrzebnych do wypłaty w przypadku paniki wśród deponentów.Zależy to od oceny tych aktywów przez ich potencjalnych nabywców („reguła przesunięć").Po trzecie: zabezpieczenie płynności banku w przyszłości wymaga planowego zestawienia wypłat i wpłat w określonym czasie.Konieczne jest tu uwzględnienie wszystkich czynności bankowych.Tylko poprzez uzgodnienie wszystkich tych elementów, w tym wielkości kapitału własnego, można zapewnić przyszłą płynność banku.Po czwarte: integracja wszystkich elementów wpływających na przyszłą płynność banku wymaga budowy odpowiedniego modelu, który byłby próbą optymalizacji dążenia banku do maksymalizacji zysku z koniecznością utrzymania jak największej płynności.Po piąte: przedstawione reguły nie dają jednoznacznej recepty na utrzymanie płynności banku.Pokazują one jednak złożoność zjawiska i mogą służyć do oceny działalności banku, a także skuteczności przepisów wprowadzonych przez nadzór bankowy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]