[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z zależnością tego samego rodzaju mamy do czynienia w przypadku kosztów produkcji.Kiedy koszt krańcowy wytworzenia następnej jednostki przekracza koszt przeciętny wytworzenia wszystkich jednostek, produkcja tej jednostki musi podnieść koszt przeciętny.W sytuacji odwrotnej, gdy koszt krańcowy kolejnej jednostki jest niższy od kosztu przeciętnego dotychczas wyprodukowanych jednostek ostatnia wytworzona jednostka obniża wielkość kosztu przeciętnego.9.Technologia produkcji i izokwanty produkcji Marginalna stopa techniczna substytucjiIZOKWANTA- przedstawia różne kombinacje minimalnych nakładów czynników wytwórczych niezbędnych do wytworzenia określonej wielkości produkcji.Poszczególne punkty na izokwancie odzwierciedlają różne techniki wytwarzania tej samej ilości produktu.Punkty ABC i D oznaczają kombinacje nakładów czynników wytwórczych niezbędne do wytwarzania jednostki produkcji.Łącząc je otrzymujemy izokwantę obrazującą różne kombinacje nakładów zapewniających wytworzenie określonej wielkości produkcji.Nie mogą się one przecinać ponieważ każda z nich odnosi się do innych rozmiarów produkcji.Po drugie wszystkie krzywymi opadającymi.Po trzecie z rys.wynika, że poszczególne izokwanty ulegają spłaszczeniu w miarę gdy przesuwamy się w prawo w dół.IZOKWANTA PRODUKCJI- Charakteryzuje proces substytucji między czynnikami produkcji, który jest mierzony za pomocą margin.stopy tech.substytucji.Wytwarzanie danej ilości produktu jest możliwe przy zastosowaniu różnych kombinacji nakładów czynników produkcji, położonych na poszczególnych prostych.Łącząc te punkty, na poszczególnych prostych, które wyznaczają różne kombinacje nakładów czynników produkcji potrzebnych do uzyskania danej ilości produktu otrzymujemy- Izokwanty produkcji które stanowią zbiór punktów reprezentujących kombinacje nakładów dwóch czynników produkcji, za pomocą których uzyskuje się tę samą ilość produktu.Nachylenie izokwanty produkcji wyrażamy za pomocą stosunku w jakim jeden czynnik produkcji może być zastąpiony przez drugi czynnik, bez zmiany ilości produkcji.Stosunek ten nazywamy MARGINALNĄ STOPĄ TECH.SUBSTYTUCJI.10.Użyteczność całkowita i krańcowa.Całość satysfakcji pochodzącej z konsumowanej ilości dóbr i usług nazywamy użytecznością całkowitą.Jej wielkość do pewnego stopnia jest zależna od ilości dóbr i usług uczestniczących w procesie zaspokajania potrzeb konsumenta.W miarę wzrostu ilości spożywanych produktów wzrasta również użyteczność całkowita ,czyli suma satysfakcji osiąganej z tego tytułu przez konsumenta.Wzrost ten jest jednak coraz mniejszy w miarę jak wzrasta ilość konsumowanych dóbr i usług ,aż w pewnym punkcie następuje odwrócenie tendencji , czyli spadek użyteczności całkowitej.Np.gdy bardzo jesteśmy głodni , to konsumowana bułka z masłem daje nam ogromna satysfakcję.Wzrasta ona jeszcze bardziej w momencie spożywania drugiej bułki i następnych , przy czym wzrost ten jest coraz mniejszy.W końcu przestajemy być głodni i dalsze jedzenie bułek powoduje efekt odwrotny do uczucia zadowolenia i satysfakcji.Tak więc spożywając każdą dodatkową bułkę nasze zadowolenie z tego tytułu maleje.Fakt ten przejawia się w użyteczności krańcowej , która jest miarą dodatkowej satysfakcji konsumenta spowodowanej spożyciem kolejnej jednostki produktu (bułki)Wraz ze wzrostem ilości spożywanego produktu spada użyteczność krańcowa, czyli dodatkowa satysfakcja , zadowolenie, radość , powstające w wyniku spożywania każdej dodatkowej jego jednostki.Po skonsumowaniu już pewnej ilości dóbr i usług dalsze ich spożycie wywołuje efekt niezadowolenia.Prawidłowość ta nosi nazwę prawa malejącej użyteczności krańcowej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]