013. Robert Jordan Koło Czasu t7 cz1 Czara Wiatrów

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Była pewna, że to by jej się udało.Oczywiście to też należało do rzeczy za-kazanych, a poza tym nie sądziła, by Nynaeve to się spodobało.NYNAEVE, TU EGWENE.W %7łADNYCH OKOLICZNOZCIACH NIEWRACAJ, DOP�KI NIE ZNAJDZIESZ CZARY I DOP�KI JA NIEROZWI%7ł PROBLEMU Z AREIN I NICOL.ONE WIEDZ,%7łE UDAWAAYZCIE.WYJAZNI TO DOKAADNIEJ, KIEDY WASZNOWU ZOBACZ W MAAEJ WIE%7łY.BDyCIE OSTRO%7łNE.MOGHEDIEN UCIEKAA.Sen zamrugał, mydlana bańka prysła.Mimo ponurej treści swego przesłania, zachi-chotałaby, gdyby miała gardło.Głos pozbawiony ciała, usłyszany podczas snu, potrafiłwywołać zaskakujący efekt.Zwłaszcza jeśli śniący się bał, że właściciel głosu go podglą-da.Nynaeve nie była osobą, która by coś takiego wybaczyła, nawet gdyby stało się przy-padkiem.Upstrzone światełkami morze zawirowało wokół niej raz jeszcze; po chwili wybrałakolejny roziskrzony punkcik.Elayne.Obie kobiety spały najprawdopodobniej nie dalejjak kilkanaście kroków od siebie, w Ebou Dar, ale tutaj odległość nie miała znaczenia.A może miała inne znaczenie.Tym razem, kiedy przekazała swoje przesłanie, sen zaczął pulsować i zmienił się.Niby nadal nie różnił się absolutnie niczym od innych, ale nabrał jakiegoś odmiennegocharakteru.Czyżby te słowa wciągnęły Elayne do czyjegoś innego snu? Pozostaną jed-nak i będzie je pamiętała po przebudzeniu.Podcięła odrobinę cięciwy Nicoli i Areiny, nadszedł więc czas, by skierować uwagęna Randa.Niestety, odszukanie jego snów było zajęciem równie bezpłodnym jak szu-kanie snów Aes Sedai.Chronił je tarczą, tak samo jak one, aczkolwiek tarcza stworzo-na przez mężczyznę różniła się ewidentnie od kobiecej.Tarcza Aes Sedai przypominałakryształową skorupę, gładką kulę utkaną z Ducha, ale jak przezroczysta by się nie wyda-wała, równie dobrze mogła być wykonana ze stali.Nie umiała zliczyć, ile godzin zmitrę-żyła, starając się takie przejrzeć.Z bliska osłonięte tarczą sny jakiejś siostry zdawały sięjaśniejsze, natomiast sny Randa ciemniejsze.Przypominało to wpatrywanie się w męt-ną wodę; czasami miała wrażenie, że w tych szaro-brązowych odmętach coś się rusza,ale ani razu nie udało jej się dojrzeć, co to takiego.Po raz kolejny nie kończąca się parada gwiazd zawirowała i znieruchomiała, a onazbliżyła się do snu trzeciej kobiety.Ostrożnie.Między nią a Amys tyle zaszło, że było181tak, jakby się zbliżała do snu własnej matki.Musiała przyznać, że miała ochotę pod wie-loma względami naśladować Amys.Pragnęła jej szacunku dokładnie tak samo jak sza-cunku Komnaty.Może zresztą, gdyby miała wybierać, wybrałaby szacunek Amys.Ode-pchnąwszy ten nagły napad niepewności, postarała się, by jej głos zabrzmiał łagod-niej, bez skutku.AMYS, TU EGWENE.MUSZ Z TOB POROZMAWIA. Przyjdziemy mruknął czyjś głos.Głos Amys.Zaskoczona Egwene cofnęła się.Miała ochotę śmiać się z samej siebie.Może to byłotylko po to, żeby jej przypomnieć, że Mądre miały za sobą całe lata doświadczeń w spa-cerowaniu po snach.Bywały takie chwile, kiedy się bała, że się zdegeneruje przez to, żejuż nie musi się przykładać do pogłębiania umiejętności w korzystaniu z Jedynej Mocy.A z drugiej strony bywało, że wszystko inne przypominało wspinaczkę w górę urwiskapodczas ulewnej burzy i wtedy bilans się wyrównywał.Nagle dostrzegła ruch na samym skraju pola widzenia.Jeden z tych świetlnychpunkcików sunął przez morze gwiazd, dryfując samorzutnie w jej stronę i stopniowosię przy tym rozrastając.Tylko jeden sen mógł to zrobić, tylko jeden śniący.Zdjęta pa-niką rzuciła się do ucieczki, żałując, że brak jej gardła, by móc wrzeszczeć wniebogłosy,przeklinać albo zwyczajnie krzyczeć.Zwłaszcza że jedną maleńką cząstką swych myślipragnęła pozostać tam, gdzie była, i zaczekać.Tym razem gwiazdy nawet się nie poruszyły.Zwyczajnie zniknęły, a ona stała opar-ta o wielką kolumnę z czerwonego kamienia, dysząc, jakby właśnie przebiegła całą milę,a serce tak jej biło, jakby zaraz miało wyskoczyć z piersi.Po jakiejś chwili spojrzała posobie i roześmiała się nieco niepewnie, wciąż usiłując złapać oddech.Miała na sobiesuknię z pełną spódnicą, uszytą z połyskliwego, zielonego jedwabiu i ozdobioną przystaniczku oraz rąbku szlaczkami ze złotogłowiu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki