[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Wyryłam to widelcem, kiedy szła po nas policja.Chciałam, żeby już nikt nie mógł tychimion usunąć. W oczach błysnął jej gniew, ale tylko na ułamek sekundy. Nigdy nawet mi sięnie śniło, że po tych wszystkich latach. Spojrzała na mnie i spod rzęs pociekła jej łza.Szkoda, że nie mogę teraz pogadać z tamtą dziewczyną z szafy.%7łe nie mogę jej opowiedzieć, jakto wszystko się w końcu ułoży.Była tak bardzo przerażona. Sama doprowadziła do szczęśliwego zakończenia. Położyłam jej rękę na dłoni.Jesteś niesamowicie silna, Ivy! Ten dzień, kiedy policja mnie zabrała, a ty stałaś całkiem samaprzed moim gankiem.Na zawsze pozostanie mi w pamięci ten obraz, a ja. Głos mi sięzałamał.Ivy splotła swoją rękę z moją i mocno ją ścisnęła. Ale przetrwałam.Pokiwałam w milczeniu głową, bo nie ufałam swojemu głosowi. Moje panie odezwał się Gavin. Musimy już iść.Spojrzałam na Ivy, która puściła moją rękę, żeby otrzeć łzy. Jesteś pewna, że chcesz to zrobić? spytałam.Myślałam, że zdołam przejść przez wysłuchanie o suchych oczach, ale teraz nie byłam jużtego taka pewna.Mogłam sobie tylko wyobrazić, czym to będzie dla Ivy.Zerknęła jeszcze raz na zdjęcie i wsunęła je do koperty. Bardziej niż kiedykolwiek odparła.Wstałam i już całkiem zdecydowana wyciągnęłam do niej rękę. Zatem chodzmy opowiedzieć naszą historię. Od autorkiPostaci w W słusznej sprawie są fikcyjne, podobnie jak nazwa okręgu Grace, jednakżeProgram Sterylizacji Eugenicznej istniał naprawdę.W latach 1929 1975 Karolina Północnawysterylizowała ponad siedem tysięcy swoich obywateli.Program był wymierzony w osobyz upośledzeniem i ograniczeniem umysłowym, przebywające w ośrodkach opiekuńczychi szkołach specjalnych, cierpiące na epilepsję oraz inne, których sterylizacji wymagało tak zwanedobro publiczne.Chociaż w innych stanach istniały podobne programy, po II wojnie światowejw większości z nich zrezygnowano z usankcjonowanych przez państwo sterylizacji, ze względuna niechlubne porównania do eksperymentów w nazistowskich Niemczech.Mimo to w KaroliniePółnocnej po II wojnie wręcz zwiększono liczbę tych zabiegów.We wczesnym etapie program dotyczył osób przebywających w zakładach państwowych,ale już w latach pięćdziesiątych objęto nim także kobiety korzystające z zasiłków socjalnych.Mniej więcej w tym samym czasie Human Betterment League [Liga Ulepszania Ludzkości],organizacja założona przez magnata przemysłu pończoszniczego Jamesa Hanesai Clarence a Gamble a z dynastii Procter & Gamble, rozwinęła propagandę sterylizacjiza pomocą ulotek i materiałów prasowych, takich jak te, które Jane znalazła w swoim biurze.Sterylizację kretynów zachwalano jako sposób na ulepszenie populacji, niedopuszczeniedo płodzenia dzieci, które miałyby zmarnowane życie , a także ułatwienie życia upośledzonych umysłowo osobników, którzy musieliby takie dzieci wychowywać.Jedynie Karolina Północna upoważniła pracowników socjalnych do składania wnioskówo sterylizację jednostek.We wszystkich innych stanach sterylizacji eugenicznej dokonywanotylko u mieszkańców ośrodków opiekuńczych.Jako dawna pracownica socjalna (aleniezatrudniona w opiece społecznej) nie mogę pojąć tak daleko posuniętej kontroli nad życiempodopiecznych.Wierzę, że większość pracowników socjalnych działała w najlepszym interesieswoich podopiecznych, zwłaszcza że w tamtych czasach wiele kobiet jak Lita Jordan miałobardzo ograniczony wybór środków antykoncepcyjnych i rozpaczliwie potrzebowało pomocy.Z pewnością wielu pracowników socjalnych uważało możliwość zaproponowania swoimpodopiecznym sterylizacji za dobrodziejstwo, jednak tego rodzaju władza często prowadzido nadużyć.Niezrozumienie genetyki, moralne oceny zachowań seksualnych i troska o rosnącelisty osób na zasiłku doprowadziły do wielu niepotrzebnych i niechcianych zabiegów.W pózniejszych latach sterylizowano więcej Afroamerykanów niż białych, ale w zasadzieprogram nie był wymierzony w jakąś konkretną rasę.Chociaż w latach trzydziestychi czterdziestych tylko 23 procent wysterylizowanych w ramach programu stanowiłyAfroamerykanki, prawdopodobnie działo się tak dlatego, że w owym czasie nie otrzymywały onezasiłków z opieki społecznej.Pod koniec lat pięćdziesiątych ich liczba wzrosła już do 59 procent,a w latach sześćdziesiątych doszła do 64 procent.Ostatnia sterylizacja miała miejsce w roku 1974.Protokoły Komitetu Eugeniki utajnionoaż do roku 1996, kiedy to dr Johanna Schoen, obecnie profesor Rutgers University, uzyskaładostęp do ich zredagowanej wersji.Jej badania zainicjowały serię artykułów zatytułowanychAgainst Their Will [Wbrew ich woli] w Winston-Salem Journal , zwracając ponownie uwagęopinii publicznej na Program Eugeniczny.Dawniej wyznawane wartości zderzyły się naglez tymi, które obowiązują dzisiaj. Wiele ofiar programu nie dożyło tego czasu, ale około dwóch tysięcy osób doczekało siępublicznych przeprosin ówczesnego gubernatora Mike a Easleya
[ Pobierz całość w formacie PDF ]