[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Był profesorem na Sorbonie, potem w Rennes (1956), w Clermont-Ferrand(1966) i Amiens (1976 1981).Jego badania nad historią filozofii podporządkowane są ściślemetodologii struktura l istycznej, podobnie jak prace Martiala Gueroulta.Napisał: Essai surle Cratyle (1940, Esej o Kratylu), Les Dialogues de Platon.Structure et methode dialectique(1947, Dialogi Platona.Struktura i metoda dialektyczna), Anthfopologie et politigue.Lesprincipes du systeme de Rousseau (1974, Antropologia i polityka.Zasady systemu Rosseau),La Doctrine d'Epicure et le droit (1977, Doktryna Epikura i prawo).Głównie dzieło: LeSysteme sto~cien et l'idee de temps (1953, System stoicki a idea czasu).Gonseth (Ferdinand), matematyk i filozof szwajcarski (Sonviller, Jura Berneńska,1980 Lozanna, 1975).W Zurychu i Bernie wykładał tzw.filozofię otwartą", której zasadyoparte są na wiedzy.Wszystkie pojęcia od prawdy do skuteczności otwarte są nadoświadczenie.Są zawsze zależne od sytuacji, czyli że w każdej epoce zależą od historiiśrodowiska, w którym się realizują.Jego główne dzieła to: Les Fondements desmathematigues (1926, Fundamenty matematyki), Les Mathematiques et la reatite, essai sur lamethode axiomatique (1936, Matematyka i rzeczywistość, esej o metodzie aksjomatycznej,Qu'estce que la logigue? (1937, Co to jest logika?), La Geometrie et le probleme de 1'espace(1945 1955, Geometria i problem przestrzeni), La Metaphysique et f'ouverture af'experience (1960, Metafizyka i otwarcie na przestrzeń), Le Probleme du temps (1964,Zagadnienie czasu), Le Referentiel, univers oblige de mediatisation (1975, Układ,wszechświat zapośredniczony).Gorgiasz, dialog Platona (ok.393 przed Chr.), w którym sokratejska doktrynadialogu, stawiającego sobie za cel poszukiwanie właściwego postępowania w życiu, jestprzeciwstawiona retorycznej doktrynie sofistów, będącej jedynie techniką, która zmierza dozmiażdżenia przeciwnika zręcznymi argumentami.Gramsci (Antonio), filozof i polityk włoski (Aleś, Sardynia, 1891 Rzym, 1937).Był jednym z założycieli Komunistycznej Partii Włoch w 1921 r.W więzieniu straciłzdrowie.Zwalczał determinizm historyczny marksistowskich socjalistów końca XIX ipoczątku XX w., którzy uważali, że rewolucja proletariacka jest nieunikniona.Gramsci kładłnacisk na konieczność pracy politycznej i działania, aby zmienić stan rzeczy j umożliwić hegemonię proletariatu".Pojęcie to uwidacznia, że przewodnictwo intelektualne poprzezstworzenie nowej kultury i moralności jest ważniejsze niż dominacja państwa, którego zanikGramsci postuluje pragnąc zredukować je do roli strażnika nocnego" (określenie Lassalle'a),Napisał zwłaszcza: ll materialismo storico e la filosofia di Benedetto Croce (1948,Materializm historyczny a filozofia Benedetto Croce) i ll Risogimento (1949).Jest takżeautorem Zeszytów więziennych, 1975; wyd.pol.Zeszyty filozoficzne, 1991).Granger (Gilles Gaston), francuski filozof (ur.w Paryżu, 1920).Od 1964 r.wykładaw Aixen-Provence.Jego refleksja dotyczy epistemologii i filozofii nauki.Analizowałzwłaszcza warunki niezbędne do powstania nauk humanistycznych.Napisał: Methodologieeconomique (1955, Metodologia ekonomiczna), La Raison (1955, Rozum), La Mathematiquesociale du marquis de Condofcet (1956, Społeczna matematyka markiza de Condorcet),Pensee formelle et science de fhomme (1960, Myśl formalna a nauka o człowieku),Wittgenstein (1969, Wittgenstein).La Theorie aristotelicienne de la science (1976, Arystotelesowska teoria wiedzy), Langage et Epistemologie (1976, Język i epistemologia).Granica, linia oznaczająca koniec jakiejś przestrzeni; ograniczenie jakiegoś działania,czyjejś mocy.Kant zdefiniował filozofię jako krytykę naszego poznania, to znaczy jako myślo jego granicach: poznanie nie może się dokonywać w próżni potrzebny mu jest realnyprzedmiot.Oto dlaczego nie istnieje poznanie metafizyczne.Ftchte rozszerzył teposzukiwania1 określił ostateczne granice myśli refleksyjnej i filozoficznej.Rozróżnia się granicę"będącą limitacją de iure (w tym znaczeniu filozofia Kaniowska jest myślą o granicach" niem.Grenze) i ograniczenie" (niem.Schranke), które jest limitacją de facto, przypadkową imożliwą do przekroczenia.Grecka filozofia, rozwinęła się od VII w.przed Chr.do III w.po Chr.W IV w.przedChr.osiągnęła swe apogeum (Platon, Arystoteles).Można powiedzieć, ze filozofia narodziłasię w Grecji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]