Sophie Kinsella Pani mecenas ucieka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Trish wychodzi z kuchni, a ja zaczynam ubijać białka na mus.Potem dostrzegam jakiegoś mężczyznę,przemykającego się podjazdem.Ma na sobie dżinsy, stary golf i zawieszoną na szyi kamerę.Za chwilę znika z polawidzenia.Marszczę brwi ze zdziwieniem.Może to jakiś dostawca?318Odmierzam miałki cukier, nasłuchując jednym uchem dzwonka do drzwi.Zaczynam powoli dodawać cukier dopiany, tak jak uczyła mnie Iris.Nagle nieznajomy pojawia się w drzwiach kuchennych, zaglądając przez okienko.Nie zamierzam zepsuć swojego deseru dla jakiegoś ulicznego sprzedawcy.Może poczekać kilka minut.Kończędodawać cukier i dopiero wtedy otwieram drzwi.- Czy mogę w czymś pomóc? - pytam uprzejmie.Mężczyzna przygląda mi się w milczeniu przez kilka sekund, zerkając od czasu do czasu w złożoną gazetę brukową,którą trzyma w ręku.- Czy pani jest Samanthą Sweeting? - pyta wreszcie.Spoglądam na niego zaniepokojona.- Dlaczego pan pyta?- Jestem z Cheltenham Gazette" - pokazuje mi identyfikator.- Chciałbym panią prosić o wyłączny wywiad. Dla-czego wybrałam Cotswolds na moją kryjówkę" i tym podobne rzeczy.Spoglądam na niego w osłupieniu przez kilka sekund.- Eeee.o czym pan mówi?- Nie widziała pani artykułu? - pyta zaskoczony.- Zakładam, że to pani.Pokazuje mi gazetę.Kiedy na nią zerkam, żołądek wywraca mi się ze strachu i zaskoczenia.W gazecie widnieje moje zdjęcie.To ja.Ja.Moja oficjalna fotografia z Carter Spink.Jestem na niej ubrana w czarnykostium, a włosy mam związane w kok.Nad fotografią widnieje duży nagłówek: WOL SPRZTA TOALETYNI%7ł ZASIADA W RADZIE NADZORCZEJ CARTER SPINK.O co tu do diabła chodzi?Trzęsącymi się dłońmi wyrywam gazetę z rąk dziennikarza i przebiegam wzrokiem po tekście artykułu.Są prawdziwymi mistrzami w swoim fachu; obiektem zazdrości sobie podobnych.Przodująca firma prawniczaCarter Spink należy do najbardziej prestiżowych w kraju.Mimo to312wczoraj młoda kobieta odrzuciła ofertę pracy jako wspólniczka firmy na rzecz stanowiska skromnej gospodynidomowej.WYCOFAJ SI, P�KI MO%7łNACzłonkowie rady nadzorczej Carter Spink wyszli na durniów, kiedy utalentowana prawniczka Samantha Sweeting,pobierająca wynagrodzenie w wysokości 500 funtów za godzinę, odrzuciła ich ofertę, zawierającą między innymiobietnicę sze-ściocyfrowej pensji.Po uprzednim dyscyplinarnym wydaleniu z pracy ambitna prawniczka odkryłaskandal finansowy w firmie.Kiedy jednak zaproponowano jej posadę wspólnika z pełnym prawem do dywidendy,panna Sweeting odrzuciła ofertę, jako przyczynę swojej decyzji podając presję zawodową i brak wolnego czasu. Podoba mi się to, że wreszcie mam czas dla siebie", powiedziała, kiedy wspólnicy błagali ją o pozostanie.Były pracownik firmy, który nie chce ujawniać swojego nazwiska, potwierdził, że w Carter Spink panują brutalnewarunki pracy. Oczekują od ciebie zaprzedania duszy - powiedział.- Musiałem zrezygnować z powodu stresu.Niedziwię się, że Samantha woli pracę fizyczną".Rzeczniczka prasowa Carter Spink broniła praktyk firmy. Jesteśmy nowoczesną firmą, elastyczną w wielukwestiach, życzliwie nastawioną do pracowników.Chcielibyśmy porozmawiać z Samanthą o jej poglądach izdecydowanie nie wymagamy od nikogo �sprzedawania duszy�".ZAGINIONARzeczniczka prasowa firmy potwierdziła, że oferta pracy pani Sweeting jest nadal aktualna i że członkowie radynadzorczej Carter Spink pragną porozmawiać z Samanthą.Jednak nasz współczesny Kopciuszek zniknął gdzieś odchwili opuszczenia firmy.GDZIE ONA JEST?Patrz komentarz na stronie 34.Wpatruję się w tekst z przerażeniem.Komentarz? Jest tego więcej? Trzęsącymi się dłońmi przechodzę na stronę 34.313ZBYT WYSOKA CENA SUKCESU?Utalentowana prawniczka mająca przed sobą błyskotliwą karierę rezygnuje z sześciocyfrowej pensji na rzecz posadygospodyni domowej.Co owa historia mówi nam o pełnym stresu życiu naszego społeczeństwa? Czy kobiety robiącekarierę są pod presją? Czy wypalają się w pracy? Może ta niezwykła historia rozpocznie nowy trend? Jedno jestpewne - tylko Samantha Sweeting może odpowiedzieć na te pytania.Wpatruję się w artykuł z niedowierzaniem.Jak - i kto.Jak?!Moje rozmyślania przerywa trzask flesza.Spoglądam w oszołomieniu na dziennikarza, który celuje we mnie kamerą.- Proszę przestać! - wykrzykuję przerażona, zasłaniając twarz ręką.- Czy mogę ci zrobić zdjęcie ze szczotką do czyszczenia toalet, kochanie? - pyta, ustawiając obiektyw na zbliżenie.-Powiedzieli mi w pubie, że to ty.Trafiła mi się niezła sensacja.Flesz rozbłyska znowu i mrużę oczy w ostrym świetle.- Nie! Pan.pan się pomylił.- Oddaję mu zmiętą gazetę.-To.nie jezdem ja.Mam imię Martina.Jaki ja tamprawnik.Dziennikarz spogląda na mnie podejrzliwie, a potem zerka na fotografię.Widzę w jego oczach cień wątpliwości.Zrozjaśnionymi włosami, przystrojona w fartuch, wyglądam kompletnie inaczej niż na zdjęciu.- To nie jest francuski akcent - mówi.To prawda.Naśladowanie akcentów nie jest moją mocną stroną.- Ja [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki