[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Obawiam się, że wyjechał z RavenhartHouse na zawsze. Jak to na zawsze? Kate ze zdziwieniem patrzyła namatkę. Tak, niestety. Bess przepełniał smutek. Dokąd wyjechał? Nie wiem. Nie powiedział ci? Nie.Nic mi nie powiedział. Czuła się wyczerpana.Usiadła i mówiła dalej: Piszę do niego codziennie, choć kilkatygodni temu przestał odpisywać.Jak wiesz, ostatnio dużopodróżował, więc z początku myślałam, że znów pojechał nakontynent.Ale pózniej przyszedł lisi od jego adwokata. Jaki list? Frazer podpisał dokument, w którym powierzył mi opiekęnad posiadłością odpowiedziała głucho.Wzięła głębokioddech. Jeżeli nie wróci w ciągu pięciu lat, Ravenhart staniesię moją własnością. Ale dlaczego to zrobił? Kate była wstrząśnięta. Nie wiem. Musiał coś powiedzieć.402 Nic nie powiedział.On po prostu.odszedł.Kate wróciłapamięcią do dnia, w którym Frazer wkroczył do ich życia.Pukanie do drzwi, a za nimi nie znany, starszy brat.Wniósł zesobą urok i magię.Od tej chwili jej życie uległo zmianie.Czymógł zniknąć tak samo nagle, jak się pojawił? Pojechaliśmy tam z Martinem ciągnęła Bess alezastaliśmy dom zamknięty.Służba została zwolniona, tylkoPhemie przychodzi sprzątać raz w tygodniu. Może Naomi coś wie.Pytałaś ją? Tak, rozmawiałam z panią Gilchrist.Ona też nic nie wie.Nie wiedziała nawet, że Frazer wyjechał. Bess nerwowobawiła się obrączką. Powiedziała mi tylko, że Frazer przekazałjej dom na własność.Może nim teraz swobodnie dysponować,może go sprzedać, wynająć, czy co tam jeszcze zechce. Czy ma jakieś wieści o Maxwellu? Nie sądzę. Bess wstała i przyniosła ze spiżarni kobiałkę zgrzybami, po czym zaczęła je obierać. To dziwne, zniknęli obaj. Kate przyszła do głowy nagłamyśl: Może Frazer pojechał tam, gdzie jest Maxwell?Nóż wypadł Bess z dłoni.Popatrzyła na córkę szerokootwartymi, pociemniałymi oczami i powiedziała: Nie.Oczywiście, że tam nie pojechał. Przecież byli bliskimi przyjaciółmi, mamo upierała siędelikatnie Kate. Gdziekolwiek teraz jest, to na pewno nie z MaxwellemGilchristem odparła gniewnie Bess. Czy Frazer miał kłopoty finansowe? Kate zmieniła temat. Wydatki na posiadłość przewyższały przez jakiś czasprzychody. Bess wyjęła patelnię z kredensu. Spotkałam się zpanem Daintre em, doradcą prawnym Frazera, sądziłam, że oncoś wie.Ale on też o niczym nie miał pojęcia.Gdy pytał go oplany na przyszłość, Frazer go zbył.403 Jestem pewna, że się zachował rozsądnie.Wyjechał z krajuna jakiś czas i chciał na czas nieobecności zostawić posiadłośćw dobrych rękach. Tak. Na twarzy Bess pojawił się wymuszony uśmiech.Zapewne masz rację. Wróci za kilka miesięcy.Nie martw się o niego, potrafizadbać o siebie. Tak, oczywiście.Przez chwilę pracowały w milczeniu.Nagle Besspowiedziała: Och, Kate, ciągle myślę, że już nigdy go nie zobaczę.Jakmógł mi to zrobić? Jak mógł znów mnie opuścić?Gdyby Kate miała dokładnie określić okres, w którymprywatne sprawy wyparte zostały przez politykę, to wskazałabyjesień 1939 roku.Wcześniejsze wydarzenia marsz Hitlera naAustrię i entuzjastyczne przyjęcie wojak niemieckich przeztłumy obsypujące żołnierzy kwiatami i pocałunkami orazodwrót armii republikańskiej w rozdartej wojną Hiszpanii byłystraszne i przerażały ją.Jednak w dwóch wypadkach Kateodkładała politykę na bok: gdy tańczyła do melodii Fve gotyou under im skin i gdy stojąc za kulisami, doznawałacudownego uniesienia, obserwując początek każdegoprzedstawieni.We wrześniu 1938 roku Hitler groził napaścią naCzechosłowację, jeżeli Niemcy nie będą mogły przyłączyć doswego kraju niemieckojęzycznej części Sudetów zamieszkanejw większości przez Niemców.Wielka Brytania i Niemcybalansowały wówczas na krawędzi wojny.W londyńskichparkach kopano okopy i sprawdzano, czy sygnalizujące nalotsyreny działają prawidłowo.Kate widziała odbicie własnegostrachu w oczach pasażerów metra i klientów sklepów.Podskakiwała ze strachu na każdy głośniejszy dzwięk.Odgłosu404 przelatującego nad miastem samolotu nie kojarzyła już zmożliwością ucieczki tym środkiem transportu, uli z czymśmrocznym i przerażającym.Powietrze stało bez ruchu woczekiwaniu na nieznane.Pod koniec miesiąca premierzy Brytanii i Francji: NevilleChamberlain i Edouard Daladier wrócili z Moiuichium zuzgodnionym paktem.Hitler mógł wejść do Sudetów podwarunkiem pozostawienia w spokoju reszty Czechosłowacji.Początkowa ulga zmieniła się we wstyd, że oto pozwolono, bytyran połknął demokratyczne pan stwo.Zaraz potem odbyła sięprzerażająca Noc Kryszlil łowa.Naziści mordowali %7łydów wcałym kraju, a s) nagogi i żydowskie szkoły zostały zburzone.Po tych w)Ujrzeniach Kate nie potrafiła już skutecznie poradzić sobieze strachem.Teraz już w każdej chwili na ludzkość mogła opaśćzasłona nocy, a wówczas straci wszystko, co uważała zanajdroższe.W marcu 1939 roku Hitler złamał postanowienia traktatumonachijskiego i nazistowska dyktatura rozciągnęła się napozostałą, bezbronną część Czechosłowacji.Pod koniec tegomiesiąca republikanie zaniechali walki w Hiszpanii ifaszyzujący generał Franco zawładnął całym państwem.Mężczyzni i kobiety z Brygad Międzynarodowych powrócili doswoich krajów.Kate zastanawiała się, czy był między nimiMaxwell Gilchrist.Napięcie ostatnich miesięcy sprawiło, żenadeszła chwila, gdy nawet taniec i muzyka nie przynosiłyukojenia.Zaczęły przybywać transporty z tysiącami żydowskichdzieci, uciekających z Niemiec i Austrii.Kate zaangażowała sięw działalność organizacji pomagającej uciekinierom.Piekłaciasta na podwieczorki dla przybywających do Londynuwyczerpanych i zszokowanych długą podróżą dzieci.Czasamizabierała je do swojego mieszkania i opiekowała się nimi,405 dopóki nie znaleziono zastępczych rodziców.Poznawała tychmałych życiowych rozbitków żyjących w obcym kraju z dala oddomów i rodzin.Pocieszała ich, gdy mieli koszmary nocne,czytała bajki, czesała włosy i tuliła, gdy płakali.Starała sięzapewnić choć odrobinę spokoju w koszmarze, jaki przeżywali
[ Pobierz całość w formacie PDF ]