[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podobny obraz jest pokazany w opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza pt.,,Ikar".W którym pewien chłopiec zaczytany w książce przechodzi przez ulicę i wpada pod koła samochodu SS.Zostaje do niego wciągnięty i najprawdopodobniej zabity.Nikt z przechodniów czy mieszkańców owej ulicy nie zauważył nawet co się stało w przeciągu tej krótkiej, lecz strasznej chwili.Jak łatwo zauważyć Ikarów jest wokół nas wielu.Nie ważne czy będziemy ich szukać w przeszłości czy wczasach współczesnych.Wielu autorów nawiązuje w swej twórczości do mitu o „Ikarze i Dedalu”.Właściwie obaj są pierwowzorami bohaterów literackich.W romantyzmie sławiono Ikarów, a pozytywizm skłaniał się ku Dedalom.Wspólcześni poeci na przykład często kreują swoich bohaterów na wzór mitycznego bohatera.Czasem Ikar wciela się w wiele osób, a czasem jest tylko jednostką.Przykładem może być wiersz Czesława Miłosza „Campo di Fiori”, w którym Ikarem jest zarówno Giordano Bruno jak i ginący w Getcie Żydzi.Niezwykle częsty jest w wielu utworach motyw, który sam Miłosz nazywa „osamotnieniem ginących”, a nawiązujący do sytuacji Ikara.Jak pamietamy z lektury jego historii zginął on przez nikogo nie zauważony.Miał jednakże ojca, który mógł pogrzebać swego ukochanego syna.Każda epoka ma swoje trendy i ukierunkowania.W każdej wnikliwy obserwator znaleźć może wiele barwnych motywów.Jednym z nich jest niewątpliwie motyw ikaryjski
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
