[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Były to czasy Soboru Watykańskiego II i pierwszych rozmów w duchu ekumenizmu, co oznaczało, że chrześcijańskiekościoły uczyły się szanować wzajemnie swoje podobieństwai różnice.W styczniu 1959 roku, w trzy miesiące po objęciu urzędu,papież Jan XXIII zwołał Sobór Watykański.Było to niezmiernie trudno osiągnąć; Sobór zaczął obrady dopiero w pazdzierniku 1962 roku, a większość dzieła papieża została ukończonadopiero po jego śmierci.Papież Jan XXIII zdołał jakoś przełamać konserwatywnysposób myślenia Kurii.W wyniku tego powstał ruch zwanyAggiornamento.Tak więc miałyśmy zgłębiać wyniki badań nad Biblią, dokonanych przez kościół anglikański (katolicy nie palili się zabardzo do Zwiętej Księgi po tym, jak na swój użytek wydrukował ją Henryk VIII).Matka Clare odpowiedzialna była zastudia biblijne i zdecydowanie reagowała na nasze pełnezgorszenia reakcje.- To chyba oczywiste, że Jezus mógł mieć braci! - Bez wątpienia jest prawdą, że nie mógi urodzić się25 grudnia, ponieważ w tym czasie w okolicach Betlejem jestza zimno, by owce mogły pozostawać na zewnątrz.Mędrcy zeWschodu to prawdopodobnie tylko symbole, podobnie jakich dary, złoto, kadzidło i mirra.Uraczono nas pewnymi koncepcjami, od których naprawdę oczy nam na wierzch wychodziły.- Jezus mógł być nieślubnym synem rzymskiego żołnierzai to dlatego Józef tak się dręczył tym, czy kazać swoją narzeczoną ukamienować, czy nie.Mogłoby to tłumaczyć, dlaczego Jezus dorastał wśród eseńczyków i uczył się, by zostać kapłanem, które to nauki pózniej zdradził, kiedy ujawnił ichtajemnice dotyczące zdrowia i inną zakazaną wiedzę.Cóż za gorszące hipotezy! Z takich śmiałych, jawnych dyskusji kościół katolicki w dużej mierze się wycofał, kiedy wielki duch papieża Jana opuścił ziemię, a nadmiernie szczerynastępca Pawła VI umarł w zaledwie trzydzieści trzy dni porozpoczęciu pontyfikatu.Niektóre z Wiernych Towarzyszek Jezusa były w tymkonkretnym czasie otwarte na nowe koncepcje, ale w większości postęp w zakonie stawał się coraz wolniejszy, ażwreszcie uległ zahamowaniu.Szczególnie w Irlandii pozostał wierny temu, co wydawało się całkiem dobre od niepamiętnych czasów.Kiedy nie uczyłyśmy się ani nie modliłyśmy, wypełniałyśmy liczne obowiązki.Pozwolę sobie powiedzieć, że zarabiałyśmy na swoje utrzymanie, pracując w domu i w ogrodach.W czasie rekreacji wykonywałyśmy również cudownehafty.Ja ubrałam całą serię lalek, ozdobiłam haftami nawet ich haleczki.Co się stało z nimi czy z obrusami, serwetami albo serwetkami, które tak po mistrzowsku ozdabiałyśmy?Niespodziewanie trafiła mi się całkiem inna praca.MatkaMary John zatrzymała mnie na korytarzu.- Siostro Carlo, siostra, która zwykle przygotowuje pokój dośniadania dla księdza, jest chora.Czy pod jej nieobecność zechciałaby siostra wykonywać tę posługę? Poproszono mnie, a nie rozkazano, zauważyłam to i odpowiedziałam, że z radością ją zastąpię.Naprawdę nie sądziłamdotąd, że dysponuję czymś tak wyrafinowanym jak salonowemaniery.Cóż, nie ma co zwlekać, przystąpiłam więc do pracy z odwagą, ale i małą pewnością siebie.Do tej pracy potrzeba było dwóch kobiet: jedna siostraprzygotowywała tacę ze śniadaniem w kuchni, a druga zajmowała się podawaniem.Rozkołatane nerwy koiło tylko jedno - z dnia na dzień nic się nie zmieniało, to samo jedzenie,sztućce, naczynia i serwetki, tace, ta sama procedura.Jedynąrzeczą, jaka w ogóle się zmieniała, były kwiaty w małym flakoniku.Zdecydowanie najbardziej w tej pracy lubiłam zrywanie kwiatków w bujnym ogrodzie, jednego tu, drugiegotam, by ozdobić nimi nakrycie.Wszystko było dobrze, tylko że nie byłam przygotowanana to, że ksiądz się do mnie odezwie.W tamtym tygodniuakurat ksiądz był całkiem ludzki i pewnie chciał poznać nową siostrę.Rzucał sporadycznie jakieś uwagi towarzyskie, cowydawało się trochę niestosowne, bo przecież musiał wiedzieć o regule milczenia obowiązującej podczas trzeciego roku nowicjatu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]