Roger Manvell & Fraenkel Heinrich Goring(2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.G�ring, wedługniektórych niemieckich ekspertów z ambasady, po prostu opowiadałnonsensy.Po spotkaniu z Kesselringiem i Rommelem marszałek Rze�szy pojechał do Neapolu, żeby wyznaczyć superintendenta transportu. Czyżby przypadkiem G�ring miał zamiar mianować siebie samegoReichsprotektorem Włoch?" - pisał Ciano.Załatwiwszy swoje sprawyw Neapolu, G�ring wrócił do Rzymu, żeby zrobić Mussoliniemu wykłado potrzebie podwojenia jego wysiłków w Afryce42.Przyjemnością dla nie�go było to, że najwyższe dowództwo włoskie traktowało go z szacunkiem,a nawet służalczością.Według Schmidta, przemawiał z patosem i gro�ził", zrażając do siebie Włochów i nie wykazując wnikliwości psycholo�gicznej".W grudniu w Berlinie G�ring spotkał się z francuskim generałem Ju-inem, który zaoferował pomoc w Afryce Północnej pod warunkiem, żenie będzie to za sobą pociągało bezpośrednich kontaktów z Niemcami. Jak długo w Niemczech są jeszcze francuscy więzniowie wojenni, niemogę prosić moich oficerów, żeby walczyli razem z armią niemiecką" -powiedział.G�ring był także obecny na naradzie w kwaterze Hitleraw Kętrzynie, gdzie F�hrer krytykował waleczność Włochów na fronciewschodnim i niedociągnięcia Francuzów.Podczas inspekcji nowo miano�wanych oficerów, która odbyła się w Sportpalast, G�ring zastępował Hi�tlera i powtórzył tym młodym oficerom jego zarzuty dotyczące generałów- powiedział, że to oni, a nie Hitler, są odpowiedzialni za sytuację podStalingradem.Goebbels słyszał, że przemowa była słaba, a niektóreuwagi o śmierci na polu walki były raczej w złym guście".Oprócz Luft�waffe G�ring nadal dysponował prywatną armią liczącą dwadzieścia dwaoddziały piechoty, stworzoną w tym okresie z dodatkowego personelunaziemnego bombowców i dywizji spadochronowych, które miały zostaćpod jego kontrolą do końca wojny.G�ring chciał rozporządzać maksy�malną liczbą żołnierzy pomimo wywieranej na niego presji, aby skierowałwojsko na front rosyjski.Pytał Hitlera, dlaczego miałby wysyłać swoich narodowosocjalistycznych chłopców", jak ich nazywał, tam, gdzie tenlub ów generał prawdopodobnie miałby pomysł, aby wysłać ich do ko�43ścioła?".Generał von Thoma, który obok Guderiana był najsłynniej�szym z pierwszych niemieckich dowódców dywizji pancernych, narzekałgorzko po wojnie na obstrukcjonizm G�ringa podczas kampanii rosyj�skiej.Podział władzy między siły lądowe i siły powietrzne (włączając spa�dochroniarzy G�ringa) prowadził do niezgody w kwestii strategii, którejmogłoby zaradzić jedynie zjednoczone dowództwo na miejscu.WedługThomy: Guderian dobrze współpracował ze Studentem, który szkoliłspadochroniarzy, lecz G�ring blokował propozycje akcji łączonych z jed�nostkami pancernymi.Zawsze chciał podtrzymywać siłę Luftwaffe i nie�chętnie użyczał jej j ako środka transportu dla spadochroniarzy".W koń�cu spadochroniarze, których Hitler lubił trzymać w rezerwie do specjal�nych, lecz rzadko przemyślanych projektów, rozproszyli się i stworzylidodatkowe siły lądowe po tym, jak G�ring stracił początkowy entuzjazmdla Luftwaffe.G�ring zbyt długo obiecywał rzeczy, których nie mógł zre�alizować.Hitler w końcu zaczął rozlokowywać raczej fałszywych staty-stycznych żołnierzy niż rzeczywiste siły na polu walki, a G�ring łatwoprzyjął taką samą nierealną strategię.Kiedy Rosjanie zaczęli zmuszaćwojska niemieckie do odwrotu, obiecał Hitlerowi dziesięć dywizji wojsklądowych rekrutowanych z Luftwaffe w krótkim terminie, nie pomyślaw�szy nawet, że mężczyzni, których skazuje na przerażające warunki nafroncie wschodnim, byli wyszkoleni tylko do operacji powietrznychi nie wiedzą nic o działaniach na lądzie.Według generała Warlimonta: G�ring wzniecał ogień, wtrącając się do wszystkiego bez skrupułówi poczucia odpowiedzialności.W tym czasie (koniec roku 1942) powstałydziwne dywizje polowe Luftwaffe, ponieważ G�ring nie mógł oczekiwaćod swoich żołnierzy sił powietrznych, żeby zmienili niebiesko-szare mun�4 4dury na szare polowe mundury armii".Złudzenie wielkości, jakie hodował w sobie G�ring, przejawiało sięw dalszej rozbudowie Carinhall.Bez względu na to, jak poważna była sy�tuacja wojenna, jego pasja do budownictwa nie malała.Wysłał oficjalnąprośbę do ministra finansów księcia Schwerina von Krosigka o dotacjęw wysokości dwóch milionów marek na rozbudowę i zmianę wystrojuCarinhall [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki