Tomasz z Akwinu ST33 Zmartwychwstanie ciał

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie należy jednak tego tak rozumieć, że dobre uczynki żywych zmieniają stanzmarłych z niedoli w szczęśliwość lub na odwrót.Mogą one tylko przyczynić się dozmniejszenia kary lub czegoś podobnego, co nie zmienia stanu zmarłego.Na 1.Człowiek za życia w ciele zasłużył sobie na to, żeby te dobre uczynki niosły mupomoc po śmierci.Jeżeli zatem doznaje po tym życiu pomocy, to na podstawie tego,co czynił w ciele.Można też za Damascenem11 tak odpowiedzieć: Te słowa odnoszą się dokońcowej zapłaty, którą będzie wieczna chwała lub wieczne potępienie.Wtedy tokażdy otrzyma to, na co sobie sam zasłużył żyjąc w ciele.A do tego czasu zmarlimogą doznawać ulgi od żywych.Na 2.Słowa te mówią wyraznie o ostatecznej zapłacie; jasne to ze słówpoczątkowych: Błogosławieni, którzy w Panu umierają" itd.Albo należyodpowiedzieć, że, jak wyżej powiedziano12, uczynki spełniane na rzecz zmarłych stająsię poniekąd ich własnymi.45Na 3.Chociaż dusze po śmierci nie są już zasadniczo w drodze, pod jakimś jednakwzględem są w niej, ponieważ nie otrzymały jeszcze ostatecznej zapłaty.Stąd teżzasadniczo biorąc ich droga jest 'zamknięta' w tym znaczeniu, że ich stanszczęśliwości lub niedoli nie może już być zmieniony na skutek jakichś uczynków.Ale ta droga jest dla nich 'otwarta' w tym znaczeniu, że nie otrzymały jeszczeostatecznej zapłaty.Z tego też względu są nadal w drodze i mogą doznawać pomocyod innych.Na 4.Owszem, to obcowanie obywatelskie ludzi ze sobą połączone z wzajemnymświadczeniem sobie usług, o jakim mówi Filozof, nie może zachodzić międzyzmarłymi a żyjącymi, jako że zmarli są już wyłączeni ze świata żywych.Może jednakzachodzić między nimi inne obcowanie, przejawiające się w u-czynkach życiaduchowego, które polega na miłości do Boga, dla którego żyją wszystkie duszezmarłych"13.Artykuł 3CZY DOBRE UCZYNKI SPEANIANE PRZEZ GRZESZNIK�W POMAGAJZMARAYM? *Zdaje się, że dobre uczynki spełniane przez grzeszników nie pomagają zmarłym, bo:1.U Jana czytamy1: Bóg grzeszników nie wysłuchuje".Lecz gdyby modlitwy ichpomagały tym, za których się modlą, Bóg by je wysłuchiwał.A więc dobre uczynkispełniane przez grzeszników, nie pomagają zmarłym.2.Grzegorz pisze2: Wysyłanie takiego wstawiennika, który się nie podoba,pobudza serce zagniewanego do jeszcze gorszych kroków".Każdy zaś grzesznik niepodoba się Bogu; ani też ich dobre uczynki nie skłonią Boga do miłosierdzia.Nie sąwięc pomocne.3.Dobry uczynek bardziej chyba jest owocny dla spełniającego niż dla drugiego.Lecz grzesznik niczego nie zasługuje sobie swoimi dobrymi uczynkami.Tym bardziejwięc nie może nimi zasługiwać drugiemu.464.Każdy zasługujący uczynek winien być żywy, tj.zaprawiony miłością.Leczuczynki spełniane przez grzeszników są.A więc nie mogą pomóc zmarłym, zaktórych są spełniane.Wbrew temu: 1.Nikt nie może na pewno o kimś wiedzieć, czy jest w stanie grzechulub łaski.Gdyby przeto zmarłym pomagały jedynie uczynki spełniane crzez będącychw łasce, człowiek nie mógłby wiedzieć, do kogo zwrócić się z prośbą o nie dla swoichzmarłych.Skutkiem tego wielu zaprzestałoby starać się o nie dla swoich zmarłych.2.Augustyn3, a za nim Magister4, tak mówią: Wtedy dobre uczynki pomagajązmarłemu, gdy on w życiu doczesnym zasłużył sobie na to, żeby po śmierci mu jeświadczono.Zatem skuteczność dobrych uczynków zależy od stanu tego, za któregosą spełniane.Jest więc obojętne, czy spełniają je dobrzy, czy zli.Odpowiedz: W dobrych uczynkach spełnianych przez grzeszników można brać poduwagę: po pierwsze, sam spełniany uczynek; np.ofiarę mszy św.A ponieważ naszesakramenty są same z siebie skuteczne niezależnie od stanu sprawującego je bo wjakimkolwiek by on był stanie, skutek jest ten sam dlatego z tego punktu widzeniadobre uczynki spełniane przez grzeszników pomagają zmarłym.Po drugie, można brać pod uwagę spełniającego owe dobre uczynki.Wymagato rozróżnienia: Albo bowiem grzesznik spełniający dobre uczynki czyni to sam odsiebie, tak że to jest jego tylko samego dzieło, i w takim razie nie są one wcalezasługujące ani dla niego, ani dla drugiego.Albo wykonuje cudze dzieło, należące dokogoś innego.Dzieje się to w dwojaki sposób: pierwszy, gdy grzesznik spełniającydobre uczynki za zmarłych występuje w imieniu całego Kościoła; np.kapłanodprawiający obrzędy pogrzebowe.A ponieważ, jak mówi Dionizy5, ten dokonujedzieła, w którego imieniu lub z którego polecenia bywa ono spełniane; dlatego dobreuczynki takowego kapłana, chociaż jest w grzechu, pomagają zmarłym.Drugi, gdydziała jako narzędzie.Dzieło bowiem wykonane przez narzędzie raczej należy dogłównej przyczyny sprawczej.I dlatego, chociaż ten, kto działa jako czyjeś narzędzie,nie jest w stanie zasługiwania, czynność jednak jego może być zasługująca ze strony47głównej przyczyny sprawczej.Przykładem niech będzie sługa będący w grzechu, któryna rozkaz swojego pana owianego miłością Bożą, spełnia jakiś uczynek miłosierdzia.Stąd też, gdyby ktoś umierając w miłości Bożej polecił spełnić za siebie dobreuczynki, albo kto inny w stanie łaski polecił to uczynić, takowe dobre uczynkipomagają zmarłemu, mimo że ci, którzy je spełniają, są w grzechu.Pomogłyby jednakbardziej, gdyby byli w stanie łaski, bo wtedy owe uczynki byłyby zasługujące z dwóchstron.Na 1.Niekiedy grzesznik zanosi modlitwy w imieniu kogoś innego, a nie swoim.I wtakim ujęciu są one godne wysłuchania przez Boga.Ale i grzeszników Bóg niekiedywysłuchuje; wtedy gdy proszą o coś miłego Bogu.Bóg przecież, jak widać z ewangeliiMateusza6, troszczy się nie tylko o dobro sprawiedliwych, lecz także grzeszników: nieze względu na ich zasługi, ale ze swojej litości.I dlatego glosa7 do słów Jana8: Bóggrzeszników nie wysłuchuje" powiada: Ten, kto wyrzekł te słowa, mówił jako mającyoczy 'pomazane' [błotem], a nie jako w pełni widzący.Na 2 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki