[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mi apenaû povis tuÿi ¸in, sed midevis.Kaj peza la kruço estis.Certe kvindek kilogramojn.Nun mi devis porti antaûbruste la kruçon rekte trans laferdekvojon, kiu lar¸is kvar metrojn, kaj mi devis ÿuti ¸inen la lignan ÿakton, tra kiu la cindro falis en la maron kajtie sible malaperis.Tiam mi reportis la kruçon kaj kroçis¸in denove en la levçenojn. Tio estas tute klara, kial la savjakoj perdi¸is.Mi cer-tas, ke la ÿipestro vendis ilin, por havi aldonan enspe-zon, diris Stanislav. Sed li faris tion ne nur por vendi262 MORTULA xIPOeLIBROion.Atentu, se ne estas savjakoj, jen ne venos atestantojantaû la maristan tribunalon.Çu vi nun gustas la cina-mon? Atestantoj neniam vere fidindas.Kelkfoje ili ta-men ion vidis aû rimarkis, kaj ankaû la asekurkompaniojçiufoje tuj sekvas kaj kaptas la trompulojn.La boatojn videvas foje rigardi çe taglumo. . .kiel vi diris, ke vi nom-i¸as? Jes, rigardu çe taglumo la boatojn, Pippip.Tie vipovas traîeti viajn botojn.Kaj glate! Estus eç malpli daatestantoj. Nu, ne rakontu marfabelojn, çu ne? mi kontraûdi-ris.Ja ankaû la ÿipestro volas forlasi la ÿipon. Ne maltrankvili¸u pro la ÿipestro.Pensu unue pri viahaûto.La ÿipestro certe iel elvenos.Se vi scios çion tielbone kiel vi scias tion, nenio plu mankos al vi. Sed vi ja jam eskapis el tri mortulaj çerkoj, çu ne ve-ras? El du mi vere eliris kaj kiel vera amiko de la lastahaveno ne forlasis ¸in.Kaj el la tria. . .sed vi azeno,ankaû feliçon vi bezonas.Se vi ne havas feliçon, tiuka-ze eç ne proksimi¸u al la akvo, alie vi falus en lavpelvonkaj neniam plu elvenus. Lavski! Hej! Kio okazas tie supre? la hejtisto nundenove kriis el la profundo. La çenoj malkroçis sin, fulmotondro! Stanislav ble-kis malsupren.263 MORTULA xIPOeLIBRO La cindro eç morgaû ne estos supre, se vi tiel plu la-boros, la voço denove vokis el la profundo. Do, provu foje la vinçon, sed memgardu, ¸i batas çir-kaû si kiel sova¸a çevalo.¯i glate dehakos vian kranion,se vi son¸as dum sekundo. La peza kruço suprenvenis kaj tie tondris sur la kov-rilon, tiel, ke mi pensis, ke ¸i frakasos la tutan ÿakton enmil pecojn, sed antaû ol mi repuÿis la baskulilon, la vin-ço mem puÿis ¸in al la la kontraûa flanko, kaj la siteloree sagis malsupren en la ÿakton.Tie malsupre ¸i trafisla plankon kun terura bruo, la skorioj ÿprucis çirkaûen,la hejtisto kriis kiel frenezulo, kaj en la sama momentola baskula efiko ekfunkciis plian fojon, kaj la kruço, nunduonplena, je dua fojo pafi¸is furioze kontraû la ÿakto-kovrilon, çirkaûbatis tie kun tondraj krakoj kaj la skoriojfalis kun terura bruo en la ÿakton.Batante, falante kon-traû la fervandojn de la ÿakto, ili tiom pliigis la tambura-don kaj la çentintadon, ke oni povus kredi la tutan ÿipondisspliti¸anta.La kruço jam denove ekfulmis malsupren,sed Stanislav nun interrompe kaptis la baskulilon.Tuj lakruço tiel obeeme haltis, kvazaû ¸i estus morta estaîo. Nu, diris Stanislav, tiel simple tio ne estas.Tion onidevas lerni.Jen vi bezonos du semajnojn, ¸is kiam viregos la trukon.Prefere iru malsupren kaj enÿovelu, tiammi transprenos la vinçon.Mi montros tion al vi morgaûtagmeze, en taglumo, tiam jam pli bone sukcesos al vi.264 MORTULA xIPOeLIBROSe la vinço adiaûos nin, tiam ni povos levi la cindron perla manoj.Kaj tion mi deziras nek al vi nek al ni.Jen ninek iros nek rampos, jen ni jam nur ruli¸os de loko alloko. Lasu min provi plian fojon, Lavski.Mi volas diri Sin-jorina Moÿto al ÿi.Eble ÿi tiam obeos min. Poste mivokis malsupren: Kroçu ¸in! Eklevu! krio respondis. Nu, Grafina Moÿto, çu vi nun emas? Mahometo atestas, ke ÿi faris ¸in, ÿi faris ¸in tiel tene-re, tiel delikate.xi ekhaltis milimetroprecize.Mi kredas,ke mi konis Jorike pli bone ol la ÿipestro aû la avo.Lavinço apartenis al tiuj partoj de la ÿipo, kiuj jam kunro-lis en la arkeo de Noa kaj jam devenis el la tempo antaûla diluvo.En tiu çi vaporvinço kunestis çiuj koboldoj kajspiritoj3, kiuj ne trovis lokon en la ceteraj anguloj kajkaÿejoj de Jorike, çar ili estis tro multnombraj.Kaj protio la vinço havis sian personecon, kiu postulis respek-ton.Stanislav atingis la respekton per longe sperti¸intamano, mi devis fari tion per vortoj. Via Re¸ina Moÿto, ankoraûfoje, mi petas. 3.koboldoj kaj spiritoj: estas multaj en la historio de ÿipoj, la plejkonata estas la bona nano kun la fajre ru¸a viza¸o kaj blankabarbo, en maristaj vestoj, kiu nokte fermÿtopas likantajnÿiptruojn kaj avertas pri proksimaj ÿipkatastrofoj.Kutime lisidas sub la ankrovinço.Sed se ÿtormas, li vaças çe la masto.265 MORTULA xIPOeLIBROJen, plian fojon la cindrokruço glitis kvazaû karesiteper veluraj manoj.Sed kompreneble, sufiçe ofte ÿi plupetolis kaj faris displiti¸ajn efektojn, sed nur, se mi for-gesis ¸entile trakti ÿin.Estis foje kaj foje sufiçe amuzajkaptomanovroj, kiujn mi devis entrepreni, por haltigi lasupren-malsupren sagantan ujon.Jen ¸i trasagis supre,jen ¸i sagis malsupren kaj tuj denove alten.Se oni neprecize, do tute precize tenis la baskulilon, ekis la kon-traûa efiko.Stanislav iris malsupren, ÿovelis en la kruçojn kaj pos-te çiufoje vokis: Eklevu! Kaj mi kroçis aû malkroçis lakruçojn, portis ilin arde varmegaj, tiaj, kiaj ili estis, transla ferdekvojon kaj elÿutis la cindron en la ÿakton.Kiam kvindek kruçoj estis levitaj, Stanislav kriis, ke nilasu la reston por la sekvanta vaço, çar jam tro malfru-as.Mi pensis, ke mi nun renversi¸os pro tiu spirrabaportado de la nekredeble pezaj kruçoj.Sed antaû ol mihavis la okazon renversi¸i, Stanislav kriis supren: Hej,rapidu, dudek minutojn ¸is noktmezo. Mi trenis mian korpon al la kajuto.La ferdeko ne es-tis lumigata, por ÿpari la petrolon; kaj mi vundbatiskvarfoje miajn tibiojn, antaû ol mi venis al la antaûfer-deko.Tio, kio kuÿis sur la ferdeko, estas precize priskri-bebla nur per tio, ke mi diras: Tie çio kuÿis sur la ferde-ko.Çio, kion la terglobo estigas aû iam estigis.Parto detiu çio estis altgrade ebria ÿipçarpentisto, la çarpentisto266 MORTULA xIPOeLIBROde Jorike, kiu en çiu haveno drinkis kiel porko kaj dumla unua tago de çiu veturo uzeblis eç ne kiel balaila stan-go.La ÿipestro jam ¸ojis, se la rudristoj ne çiam akom-panis lin kaj ankoraû almenaû unu rudristo retenis tiomda vivo por povi stari çe la rudro.Al la çarpentisto, al latri rudristoj kaj al kelkaj pliaj oni senzorge estus povin-ta doni savjakojn.Ili ne estus fuÿintaj la asekurpolison,male, ili savintus la plej dubindan polison sen konscii,kion oni postulas de ili.Ili ankaû havis la plej bonan ÿan-con kuniri sur la boaton n-ro unu, kiun la ÿipestro bezo-nis por savi la bone flegatan ÿipîurnalon kaj konservi lalicencon kaj gajni premion pro deîora fervoro spite alvivdan¸ero.Nun mi devis preni la kafokruçon, devis iri kun ¸i alla kuirejo, kie la kafo staris sur la fornelo, kaj devis ple-nigi ¸in.Tiam mi devis trairi trian fojon la senluman fer-dekon.Miaj tibioj sangis horore
[ Pobierz całość w formacie PDF ]