[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ja tak nie uwa-żam.Gdybym był %7łydem, wcale bym się tego nie wstydził.146 SPISKI, %7łYDOFILIA, ANTYSEMITYZMJakby mi ktoś przypomniał, że pochodzę z takiej rodziny,wcale nie miałbym mu tego za złe. Gdyby Pan był %7łydem, to ktoś by Panu zaraz przypomniał,że Pan jest Michalkiewicz dopiero od niedawna.Wiadomo,dlaczego Pan w gazetach pisze.Wiadomo, dlaczego Panudaje antysemitę przecież Bolesław Tejkowski to też %7łyd.Od razu też by się wyjaśniło, dlaczego Pan występuje w tele-wizji nie pierwszej, jeśli chodzi o ratingi, ale jakiejś przy-zwoitej.W ogóle wszystko by się od razu wyjaśniło, stałowiadome.Nie sądzi Pan? Wszystko by się chyba nie wyjaśniło. Ale prawie wszystko chyba tak. Wie Pan, były już takie, proszę Pana, insynuacje. No właśnie.Gdy to odnieść do Pana, pojawia się słowo insynuacje . Stwierdzenie faktu czyjegoś pochodzenia nie jest insynu-acją.Jest stwierdzeniem faktu. Tego typu myślenie, o które mi chodzi i które próbujęwyabstrahować, jest spotykane niekoniecznie w związkuz żydowskością.Dam taki przykład: w 1991 roku zdawa-łem na studia dziennikarskie.Przychodzę sprawdzić, czysię dostałem, i tam była lista przyjętych.A na niej szczę-śliwie, wśród 70 nazwisk, byłem ja, Tomasz Sommer, a zetrzy nazwiska niżej Barbara Pijanowska.Obok mnie stałydwie panienki, też czytały listę i komentowały. A, Som-mer, to pewnie syn tej z telewizji, a Pijanowska to pewniecórka tego z telewizji spostrzegła w pewnym momenciejedna z nich.Tymczasem ja nie mam z tą panią od pogo-dy w ogóle kompletnie nic wspólnego, poza nazwiskiem147 MICHALKIEWICZoczywiście.A ta dziewczyna nosząca nazwisko Pijanow-ska przyjechała z Kielc i też z prezenterem nazywającymsię tak samo nie miała nic wspólnego.Aączenie pewnegorodzaju pozornych podobieństw łatwo wprowadza w błądpoznawczy. Ludzie łączą różne rzeczy.To naturalne.Czasem się mylą,ale czasem przecież nie. A Pipes stawia w tym kontekście pytanie: czy to nie jestczasem paranoidalne myślenie? Teza Pipesa jest taka, żejeśli chodzi o czynniki sprawcze różnych wydarzeń, możnawyróżnić dwa główne: przypadek i spiski.Ci, którzy są zwo-lennikami spisków, twierdzą, że najważniejsze są spiski aci, którzy są zwolennikami przypadków, twierdzą, że to przy-padek. Nie wiem, trudno mi się zdecydować, jak taką sprawę roz-strzygnąć.Zwiętej pamięci ksiądz Bozowski twierdził, że wogóle nie ma przypadków są tylko znaki. Znak to już spisek wyższego rzędu.Bo zamaskowany przy-padkiem. Być może, że to siły nadprzyrodzone spiskują.Duchownikościoła katolickiego mówią np.o Bożym planie zbawieniajako swego rodzaju spisku i to zaplanowanym na tysiącle-cia.Wszyscy są wciągani do niego wiedzą czy nie wiedzą,chcą czy nie.Bóg posługuje się ludzmi zupełnie nieświa-domymi swojego zaangażowania w ten proces, którzy słu-żą za narzędzia.Bardzo dobrym przypadkiem ilustrującymjest Judasz. Gazeta Wyborcza ostatnio próbuje przefor-sować ewangelię głoszącą, że Judasz nie był zdrajcą, tyl-ko taką rolę mu wyznaczono.On właściwie, gdyby nie to,że go wrobiono w judaszostwo, byłby bardzo przyzwoitymczłowiekiem.Poświęcił się po to, żeby wszystko się odbyło148 zgodnie z odwiecznym planem Bożym, więc nie jest symbo-lem konfidenta, zdrajcy, tylko człowieka uwikłanego, którywszedł między ostrza potężnych szermierzy.Zresztą podob-nie było z Hiobem.Kiedyś Gwidon Sorman powiedział mi,że dla niego bardzo trudnym problemem do rozwiązania byłwłaśnie problem Hioba.Rozumiem to.Hiob właściwie teżwszedł między ostrza potężnych szermierzy, bo Pan wie, jakto się zaczęło? Pan Bóg spotkała szatana, który zaczął PanaBoga podpuszczać, że jak komuś dobrze się powodzi, noto jasne, że Boga chwali. Spróbuj zrobić tak, żeby mu sięzle powodziło, to zobaczymy, co zrobi.No i tak się zaczęłyproblemy Hioba.149 MICHALKIEWICZ Tylko że Hiob został jednak przekupiony w pewnym mo-mencie.Dla mnie jest nieco podejrzana ta Księga Hioba.Jemu wprawdzie powiedzieli, że będzie miał lata chude,ale potem. Hiob nie wiedział, że mu się los odmieni, wcale nie wiedział
[ Pobierz całość w formacie PDF ]