[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Otrzymałem nareszcie przekaz pieniężny, którego nadejścia oczekiwałem z niecierpliwością.11.Przekształć podane zdania, zastępując zdania podrzędne imiesłowowymi równoważnikami zdań.Kiedy dojechaliśmy do wsi, zsiedliśmy z rowerów.Wybraliśmy się na wycieczkę, bo chcieliśmy wykorzystać piękną pogodę.5512.Przeprowadź analizę podanych zdań wielokrotnie złożonych i wykonaj wykresy.Radek poprzysiągł sobie, że będzie się uczyl na przekór wszystkiemu, skoro pan tak kazal.Mysz, dlatego że kiedyś całą książkę zjadla, rozumiala, iż wszystkie rozumy posiadła.BibliografiaS.Dubisz, M.Nagajowa, J.Puzynmn Język i my.Podręcznik do języka polskiego dla klasy Iszkól średnich.Warszawa 1988, s.54—74, 102—111.M.Jaworski Podręczna gramatyka języka polskiego.Warszawa 1986, § 137—184.HISTORIA JĘZYKAPOCHODZENIE JĘZYKA POLSKIEGOJęzykjgplski należy do grapy języków slowia,ńskidu,W językach tych obserwujemy wiele podobieństw zarówno pod względem podstawowego zasobu słownictwa, jak i budowy gramatycznej.Zauważyć to możemy, porównując wyrazy i formy gramatyczne z różnych języków słowiańskich:polskie czeskie rosyjskiechleb chleb xjie6woda voda sodamięso maso mhcogóra hora zopnM ręka ruka pynaDręki ruky pyKuC ręce ruce pyKeNa podstawie tych przykładów możemy się przekonać, że są to języki pokrewne.Ich podobieństwo polega na tym, że wywodzą się one od wspólnego przodka, zwanego- językiem prasłowiańskim.W połowie pierwszego tysiąclecia naszej ery stosunki historyczne (wędrówki ludów, upadek cesarstwa rzymskiego) spowodowały rozluźnienie kontaktów pomiędzy poszczególnymi grupami plemiennymi Słowian.Wspólnota prasłowiańska rozpadła się na trzy wielkie grupy: zachodniosłowiańską, wschodniosłowiańską i południowosłowiańską, z57których drogą stopniowego rozwoju wyłoniły się istniejące do dziś języki słowiańskie, mianowicie:~ięzyjd zachodniosłowiańskie: polski, czeski, słowacki, górnołużycki, dolnołużycki;języki wschodniosłowiańskie: rosyjski, ukraiński, białoruski;języki południowosłowiańskie: serbsko-chorwacki, słoweński, bułgarski, macedoński.Pewne, choć znacznie mniejsze, podobieństwa dostrzeżemy między wieloma innymi językami narodów Europy i Azji, np.: poi.matka (macierz), gr.meter, łac.mater, ang.mother, niem.Mutter; poi.brat, staroind.bhrater, \ac.frater, ang.brother, niem.Bruder; poi.jest — są, łac.est — sunt, gr.est — sont, niem.ist — sind.Są to ślady dawnej wspólnoty językowej ludów wielu krajów Europy i Azji.Języki do niej należące nazywamy indoeuropejskimi, a język, z którego się wywodzą — praindoeuropejskim.Językowa wspólnota indoeuropejska zaczęła się rozpadać na przełomie trzeciego i drugiego tysiąclecia przed naszą erą.Obecnie do rodziny indoeuropejskiej należy większość języków Europy (prócz języka węgierskiego, fińskiego, estońskiego i baskijskiego) oraz niektóre języki Azji, np.indyjskie i irańskie.POLSZCZYZNA I INNE JĘZYKI SŁOWIAŃSKIEOprócz wielu cech wspólnych między polszczyzną a innymi językami słowiańskimi ma ona także cechy swoiste, różniące ją od tych języków.Dotyczy to zarówno słownictwa, jak fonetyki i form wyrazów.Do swoistych właściwości języka polskiego należą m.in.:lzachowanie samogłosek nosowych ę i ą, nie występujących dziśw innych językach słowiańskich;llwymiana 'e: 'o i 'e: 'a, np.niosę — niesiesz, las — w lesie;llakcent wyrazowy stały, padający (poza stosunkowo nielicznymi wyjątkami) na przedostatnią sylabę;lljednowyrazowe formy czasu przeszłego z ruchomymi końcówkami,np.czytałeś — czyś czytał
[ Pobierz całość w formacie PDF ]