Charles Ailleret Francuska przygoda atomowa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dopóki niewkroczy się na tę drogę - skądinąd interesującą z technicznego punktu widzenia - integracja siłklasycznych oznaczałaby połączenie armii zbyt przestarzałego modelu dla prowadzenia wojnyświatowej; byłby on niezdolny do działania bez wsparcia broni jądrowej, które mógł otrzymad odStanów Zjednoczonych.Gdy w trakcie pewnego wykładu w Instytucie wygłosiłem tę teorię, wielu uznało to za kpinę.GenerałPoydenot, szef Instytutu uśmiechnął się lekko, a jego zastępca, główny inspektor finansów, Essigroześmiał się w głos.Ponieważ jednak do sprawy tej powracałem często, a - jak mawiał Napoleon - powtarzanie jest najlepszą formą namowy , uparcie powtarzałem moje wywody, aż w koocu zostałypotraktowane serio.Uzyskałem dwa rezultaty: z jednej strony - zraziłem niektórych zwolennikówarmii europejskiej, z drugiej - przyzwyczaiłem wszystkich kolegów, aby w swoich rozważaniachdotyczących problemów obrony uwzględniali broo jądrową.W ten sposób debaty nad armiąeuropejską pozwoliły mi zaszczepid w umysłach moich kolegów - słuchaczy - znaczenie broni jądroweji jej skutków w świecie współczesnym.Pod koniec roku 1952 nastąpiły dwa ważne wydarzenia: 3 pazdziernika eksplodowała pierwszabrytyjska bomba atomowa, miesiąc zaś pózniej, 1 listopada, nastąpił wybuch pierwszegoamerykaoskiego ładunku termojądrowego.Bomba angielska umocniła nas w postanowieniuuczynienia wszystkiego, aby Francja przystąpiła do realizacji programu, który Anglia - kraj wprawdzieuprzywilejowany, lecz przecież nie potężniejszy od nas - była w stanie wykonad.Sukces WielkiejBrytanii mógł byd tylko gwarancją naszego własnego powodzenia, jeśli zdobędziemy się na niezbędnywysiłek.Nasza doktryna uległa już w tym czasie sprecyzowaniu i obejmowała większośd zasad i myśliprzewodnich, które mieliśmy w następnych latach pogłębid i rozwinąd.Została ona wyłożonaw artykule opublikowanym w Revue Militaire d'Information 10 maja 1952 roku pod tytułem Bombaatomowa a tendencja do ewolucji.Artykuł ten stanowił r�sum� moich prelekcji wygłoszonychw latach 1950-1951 w Wyższej Szkole Wojennej, zwłaszcza na temat możliwości zastosowania starejteorii Douheta - uzyskanie rozstrzygnięcia przez bombardowanie potencjału nieprzyjaciela.Tymrazem jednak przeprowadziłem na szczeblu operacyjnym analizę porównawczą korzyści, jakie dajebroo nuklearna w działaniach zaczepnych i obronnych.W konkluzji uważałem za słuszne stwierdzid, iżpodobnie jak broo automatyczna i działo szybkostrzelne w 1914 roku, przed pojawieniem się czołgui samolotu, broo jądrowa stała się elementem wzmacniającym obronę - oczywiście, jeżeli przywymianie ognia jądrowego bitwa konwencjonalna sensu stricto będzie jeszcze możliwa.Dziś nie mampowodu, aby zmienid zdanie, uwzględniając fakt, że nie chodzi o obronę statyczną, lecz o operacjeprowadzone w pobliżu własnych baz z celem zniszczenia agresora, który oddalił się od swoich.Takaobrona w sensie ogólnym może polegad na taktycznych działaniach zdecydowanie zaczepnych.Nasza teoria została wyrażona również w syntetycznym studium, które pózniej przedstawionogenerałom na dwiczeniu Jiu Jitsu I w 1953 roku, w podsumowaniu jego wyników i byławydrukowana w pierwszym numerze czasopisma La Revue des Forces Terrestres , który ukazał sięw sierpniu 1953 roku.Poglądy zawarte w tym dokumencie zaskoczyły i zaszokowały w pierwszejchwili ogromną większośd naszych wróżbitów dowodząc, że doświadczenia pierwszej wojnyświatowej straciły ostatecznie aktualnośd i że powinni się przestawid na nową doktrynę.Dowódcyi oficerowie musieli przemyśled na nowo cały problem walki i wyrobid sobie inne nawyki.Nie było tołatwe i mogło odbywad się tylko stopniowo.W chwili gdy piszę te słowa, w 1968 roku, jest jeszczewielu takich, którzy nie potrafili zmodyfikowad swych koncepcji bitwy, ugruntowanych na podstawiedoświadczeo ostatniej wojny.Nasze poglądy były wówczas przyjmowane ze sceptycyzmem,z niechęcią, lub po prostu z humorem.Podczas podsumowania wyników dwiczeo Jiu Jitsu Izapisywałem na tablicy tytuł każdego kolejnego tematu do omówienia.Gdy napisałem: Brooatomowa bronią tanią , rozległ się gromki śmiech słuchaczy; usłyszałem, jak pewien generał korpusuarmijnego, w przerwach między wybuchami wesołości powiedział głośno: Ten Ailleret, niech godiabli, zawsze musi dowcipkowad! Poczciwy ten człowiek, jak i jego koledzy, sądził, że traktujęsprawę żartobliwie.Gdy stwierdziłem, że mówię poważnie i uzasadniłem tę tezę, nie byli wprawdziena tyle przekonani, aby podzielid mój punkt widzenia, zrozumieli jednak, że jest to problem istotnyi nie należy stroid sobie żartów.Dla przekonania kierownictwa o realności tego, co można bypoczątkowo uznad za blagę, potrzeba było jeszcze - jak się okaże - wiele czasu i wysiłku.A przecież dla naszych kolegów była to prawda o wiele łatwiejsza do przyswojenia niż te, któredotyczyły rewolucyjnych zmian wywołanych przez broo jądrową na polu walki, ponieważ były towłaśnie nawyki, które korpus oficerski ma najsilniej wpojone.Dwiczenie Jiu Jitsu I stanowiło dla nas jedno z ważniejszych wydarzeo w 1953 roku.Mogliśmy dowoli głosid ex cathedra zmiany, jakie pociąga za sobą użycie broni jądrowej w strategii i taktyce, alenie przekonaliśmy nikogo.Wojskowi należą do ludzi, którzy nabierają przekonania dopiero wówczas,gdy sami odkrywają prawdy; wtedy zaczynają w nie wierzyd i pamiętają o nich.Dwiczenie składało się z dwóch części: w pierwszej, bardziej interesującej, nieprzyjaciel - czerwoni -sforsował Ren i zdobył na lewym brzegu, w lasach Haguenau, ważny przyczółek utrzymywany przezkilka dywizji; na przyczółek przerzuca nowe oddziały dla kontynuowania natarcia w kierunkuzachodnim [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki