Graham Heather (Pozzessere Heather Graham) Tajemnice zamku Lochlyre (Mordercza gra)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ale.- Nie przejmuj się.%7łałuję, że zawracam ci tym głowę.- %7łałujesz! krzyknął oburzony Joshua.-Przecież ktoś to zrobił! Musimy się dowiedzieć, kto!- Josh,- ja sobie z tym poradzę.Jesteś artystą i mistrzem gry.To nie twoje zmartwienie.Dzię-109kuję, że zwróciłeś uwagę na prognozę pogody.Idę porozmawiać z Camy.Mieszkanie asystentki było dwupokojowe.Jeden pokój pełnił funkcję biura, a drugi sypialni.Jonzapukał do drzwi.Gdy usłyszał Proszę!" pchnął drzwi i podszedł do biurka, przy którym siedziała.- Nieładnie, Camy - powiedział, pokazując jej wiadomość.- Co cię, na Boga, do tego skłoniło?Spojrzała na niego ze zdziwieniem.Wzięła do ręki kartkę i zaczęła ją czytać.Zauważył, że zbladła.- Joshua mówi, że przygotowałaś listy i wsunęłaś je pod drzwi.- Tak, ale przecież nie ten! Przysięgam! Jak możesz myśleć, że napisałam coś takiego?- Czy inne instrukcje wyglądają podobnie? -zapytał szorstko.Skinęła głową.- Tak, ale.- Kto mógł wejść do twojego biura? To zamkowa papeteria.- No cóż, chyba każdy mógł się tam dostać.Poza tym ten papier listowy leży także na biurku wbibliotece.Chyba jest też w pokojach gościnnych.Jon, nie mogę niczego udowodnić, ale przecież niemogłabym.Pewnie nie możesz uwierzyć, że ja.- tłumaczyła się bezładnie.110Jon poczuł ulgę.- Nie, nie podejrzewałem cię o takie okrucieństwo, Camy.Przepraszam.Po prostu znalazłem to poddrzwiami.- To nie jest wiadomość ode mnie.Twoja jest taka: , jesteś szalony, lecz przebiegły.Patrz, co się dziejei uważnie słuchaj.Naturalnie, jesteś Wackiem Zwirusem, co oznacza, że jesteś podejrzliwy".Taka jesttreść kartki, którą wsunęłam pod twoje drzwi.- Czy widziałaś wtedy kogoś w korytarzu? -zapytał.Energicznie pokręciła głową, w jej oczach pojawiły się łzy.Jon poczuł się winny.- Nikogo nie widziałam - odpowiedziała.-Zeszłam na doi żeby sprawdzić stan przygotowań do kolacjii zapaliłam światła w piwnicy, przepraszam, w lochu.Gdy wróciłam na górę, wszyscy byli wkorytarzu.- No cóż - mruknął Jon.- Najwidoczniej ktoś uważa, że nie dość się nacierpiałem po śmierci Cassie.Chciałbym wiedzieć, kto - zakończył, chowając kartkę do kieszeni.- Niektórzy z twoich przyjaciół są dość ekscentryczni - zauważyła.- To mało powiedziane - odpowiedział z uśmiechem.- No cóż, miejmy oczy szeroko otwarte - za-kończył, zbierając się do wyjścia.111- Jon - powiedziała z wahaniem.Przystanął i spojrzał na nią.- Myślę, że Cassie naprawdę miała romans.Ona cię kochała tak, jak umiała, ale była przekonana że sięnią nie interesujesz, że masz kogoś.A ja sądzę, że to ona się z kimś spotykała Jeśli miała kochanka, tomoże on obwinia cię o to, co się stało?Skinął głową.- Jeszcze coś? - zapytał, gdyż przypatrywała się mu badawczo.Zaczerwieniła się.- Jeśli ty też miałeś kochankę, może ona ma ci za złe to, że się z nią nie ożeniłeś, teraz, gdy Cassie niejest już przeszkodą? Miałeś z kimś romans? - zapytała.Skrzyżował ręce na piersi i uśmiechnął się.- Camy, ja o takich rzeczach nigdy nie opowiadam na prawo i lewo.Gdybym miał romans, togwarantuję ci, że wiedzieliby o tym tylko bardzo nieliczni.- Może to zawęża krag podejrzanych? - zauważyła.- Może.Ale ja wcale nie powiedziałem, że miałem romans.- Nie powiedziałeś też, że nie miałeś.Roześmiał śię.- Dajmy temu spokój.Niektórzy moi znajomi są dziwni.Poprzestańmy na tym.112Wyszedł z mieszkania Camy, zszedł na dół.W holu zatrzymał się, bo na gładkiej, kamiennej ścianiezauważył coś niezwykłego.Wyciągnął rękę i dotknął jej, zdziwiony.- Słodki Jezu.- wyszeptał, przesuwając palcami po zaprawie murarskiej.ROZDZIAA SI�DMYPodziemia zamku robiły niesamowite wrażenie.Cały zamek jest imponujący, myślała Sabrina, do-skonałe połączenie zabytku z nowoczesnością.Z głównego holu na parterze dochodziło się ka-miennymi schodami do centralnego korytarza podziemi.Dalej drzwi z lewej strony prowadziły doizby strachów, kaplicy i krypty, z prawej - do pomieszczeń rekreacyjnych.Sabrina stała obok V.J.Patrzyła na wodę połyskującą w ogrzewanym basenie, obok którego staływygodne leżaki.W rogu pomieszczenia zainstalowano bar z przełomu wieków, przeniesiony tu zpubu w Glasgow.Bar był zmodernizowany, wyposażony w zlew, lodówkę, ekspres do kawy i ku-chenkę mikrofalową.Ultranowoczesne urządzenia służące rozrywce, w tym ogromny telewizor,wkomponowano w architektoniczne fragmenty starej sali z antycznymi witrażami.- To jest życie! - zauważyła V.J.i westchnęła.- Zwietnie się tu czuję.Szkoda, że wydarzyło się tu cośtak okropnego.Tak się cieszę, że Jon po-114wrócił już do świata żywych.Tylko sobie wyobraz - basen w lochu!Sabrina musiała przyznać, że też jest zadziwiona.Zamek miał tak wiele zakątków i tak różne oblicza.Można było napawać się urokiem minionych stuleci, nie czując ani woni stęchlizny, ani nawetprzeciągu.- Modernizacja zamku musiała kosztować fortunę - szepnęła V.J., tak jakby ktoś mógł podsłuchać.- Na pewno.Jon naprawdę dobrze zarabia na swoich książkach, prawda?- Tak.Sądzę jednak, że robi też dobre interesy.Zwietnie zagrał na giełdzie.Na przykład jako jeden zpierwszych skupował akcje firm komputerowych i internetowych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki