Julio Cortazar Gra w klasy(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.10Tu es l�, mon amour.(franc.) - Jesteś tu, ukochana, i miejsce moje tylko w tobie.(Saint-John Petse).17- Nie mam ochoty mówić o nim byle gadać - powiedziała Maga.- To niech pani nie mówi - zgodził się Gregorovius - po prostu tak się pytałem.- Ale jeżeli tylko o to chodzi, żeby słuchać gadania, to mogę mówić o czyminnym.- Niech pani nie będzie złośliwa.- Horacio jest słodki jak konfitury z guayaby - powiedziała Maga.- Co to są konfitury z guayaby?- Horacio jest jak szklanka wody w czasie burzy.- Hm.- powiedział Gregorovius.- Powinien był się urodzić w tej epoce, o której opowiada madame Leonie,kiedy jest trochę pijana.W epoce, w której nie było ludzi niespokojnych, w której byłykonne tramwaje, a wojny odbywały się na polach bitew.I nie było środkównasennych, mówi madame Leonie.- W cudownym, złotym wieku - powiedział Gregorovius.- W Odessie teżopowiadano o takich czasach.Moja romantyczna mama, z rozpuszczonymi włosami.Na balkonach hodowali ananasy i nie używali nocników.To było coś niebywałego.Alejakoś nie wyobrażam sobie Horacia w tym królewskim pszczelim mleczku.- Ani ja, ale byłby mniej smutny.A tak wszystko mu sprawia ból, nawetaspiryna.Wczoraj wieczorem dałam mu aspiryny, bo go bolał ząb.Patrzył na nią ipatrzył, strasznie długo kosztowała go decyzja, żeby ją wreszcie połknąć.Naopowiadałmi Bóg wie jakich rzeczy, że to niezdrowo zażywać rzeczy, których się nie zna, rzeczy,które powymyślali ludzie na uspokojenie jakichś innych również nieznanych rzeczy.Pan wie, jaki potrafi być, gdy zaczyna wszystko wykręcać.- Pani powtórzyła wielokrotnie słowo rzeczy - zauważył Gregorovius.- Niejest to wytworne, ale znakomicie odmalowuje cierpienie Horacia.Ofiara rzeczości.Niewątpliwie.- Cóż to jest rzeczość?- Rzeczość jest nieprzyjemnym stwierdzeniem, że dokładnie tam, gdzie siękończy nasza zarozumiałość, zaczyna się nasza pokuta.Przykro mi, że używam językaabstrakcyj-no-alegorycznego, ale chcę powiedzieć, że Oliveira jest patologiczniewrażliwy na wszystko, co go otacza, na epokę, w której żyje; ładnie mówiąc: na los.W krótkich słowach: szlag go trafia na okoliczności.W jeszcze krótszych: boli goświat.Pani to odgadła, Luisa, choć z uroczą nieświadomością wyobraża pani sobie, żebyłby szczęśliwszy w jakiejkolwiek z kieszonkowych Arkadii, wyrabianych przezdomorosłe madame Leonie, że już nie wspomnę o mojej matce, tej z Odessy.Boprzypuszczam, że nie uwierzyła pani w ananasy.- Ani w nocniki - powiedziała Maga.- Trudno w to uwierzyć.Guy Monod uznał za stosowne obudzić się dokładnie wtedy, gdy Ronald iEtienne uzgodnili, że będą słuchali Jelly Roli Mortona; otworzywszy jedno oko,zadecydował, że odcinające się na tle światła plecy należą do Gregoroviusa.Wstrząsnął się gwałtownie, zielone świece oglądane z łóżka robiły przykre wrażenie,deszcz w lufciku dziwacznie mieszał się z resztkami snu, w którym pośród jakiejśabsurdalnej, ale pełnej słońca okolicy Gaby biegała nago, rzucając okruszyny chlebagołębiom, głupim i wielkim jak kaczki. Boli mnie głowa - powiedział do siebie, JellyRoli Morton nie interesował go nic a nic, jakkolwiek było zabawne, że słyszało siędeszcz za oknem, podczas gdy on śpiewał: Stood in a corner, with her feet soaked andwet.bez wątpienia Wong zmajstrowałby na poczekaniu jakąś teorię na temat dwóchczasów, rzeczywistego i poetyckiego, ale czy to nie Wong coś mówił o zrobieniu kawy?Gaby rozrzucając okruszyny i Wong, glos Wonga, dochodzący spomiędzy jej nóg wogrodzie pełnym bardzo kolorowych kwiatów, głos mówiący: Sekret Kasyna wMentonie.W końcu wcale niewykluczone, że nagle zjawi się Wong z maszynką pełnąkawy.Jelly Roll przy fortepianie, z braku lepszej perkusji, delikatnie zaznaczał rytmnogą; Jelly Roll mógł śpiewać Mamie's Blues kołysząc się na boki, z oczamiutkwionymi w reliefy na suficie czy też w muchę spacerującą tam i na powrót, a możeto była plama, która pojawiała się i znikała w oczach Jelly Rolla.Two-nineteen donetook my baby away [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki